Conftitutio Unigenitus propugnata cupiunt rigidioris etilica; Magiftri, & novi Ecclefìx Reformatores;quibus meritò intor-feris illud Sanfti Auguftini : Vos eftis morum ruina , qui ipfius fidei ,fupra quam mores adifi-candifunt, nitimini fundamentafub-vertere. 4 Ac, inquiet Quefnellus, tam cruda , qualiahìc nobisimponuntur, minimè admit-timus ; fed averfamur , & auditu folo nobis horrorem incutiunt; cui refpondeo, recepto ab omnibus axiomate , tolle antecedentia , fi vis cavere fequentia. Alioqui nec Theologi, nec Philofophi nomen meretur, qui ,pofito improbo antecedente , confequens neceffa-rium,& evidens non agnofcit.In jure quoque tam civili, quàm Ecclefiaftico anteeedens tra. hit adfe confequens 1. quam-vis , & ibi Bald. C. de Fideicom. & 1. x x. ff. de Jurif. ora. judi. 5 Cumque confequentia , gra;cè «’jMÀK&Zsfc j fecundùm Philofophum fit ex praicedentibus illatio, multa permittuntur per confequen-tiam , qux principaliter non admicterentur, Eacit. Lex i.ff. de Authorit. tut. Abbas in c. fin.de for.comp. Adde text.fingu. & ibi. Bar-tol.in l.Interdum §.Qui furem ff. de Furt. prò limitatione I.Solemus, §. LatruncuJator ,ff. de|udi. &Bart. in l.Quoties per illuni text.c. de Judi.& in l.Omni innovatione c.de Sacro-fanóla Eu. & in l.Titia, ff. folut. matr. & facir quod dixi. Sup.in verbo Accefforium,& vide 1. Moris 91. ff. de Pe. de fponfa . Cuna aptid de of. dele . Cum fuper Abbatia ff. de Injur. 1.1. §. Fin. ibi per confequentiam . CAPUT VII. Solrvuntur Objecliones Explicationis Apologetica; . I TUsquam Qnefncllus propofitionem I xkl fecundam defendit operofiùs, -L ^1 quàm in Explicatione Apologetica, adversùs Decretum Lucionenfis,& Rupellen-fis Antiftitum, & aliquot annis ante in Anato* miàfententia Archiepifcopi Mecblinienfis.ln primis provocat nos ad PatremAntoninumMaf-fovliè Ordinis Prtedicatorum , qui,in fuo libro Santi us Thomas Jui interpres Differtatione 3- Quasft. 1. art. 3. fic ait „ Cùm ditftum eft „ Joannis 6. v. 44. Nemopotefl -venire ad me, „ nifi Pater,qui mfit mc,traxerit eum . v.66. „ propterea dixi -vobis, nemo Potefi -venire ad „ me , nififuerit ei datum à patre meo . Joan, „ 15. v. $. Sinè me nihilpoteftis facere , & 1. „ ad Corinth. 12. v. 3. Nemo potefl dicere, „ Dominus fefus, nifi in Spiritu Santto ; & „ alia ejufmodi plura , quibus nemo eft, qui „ S. Auguftinum , & S. Thomam magiftros „ audierit, qui non exiftimet fignificari effi- 52 „ cacem gratiam , & quidem tantam, ut tra-„ aio dici potuerit, qua; vini quamdam ad-„ hibitam lignificare videtur , & qua Viole». „ tia adbibeatur, non voluntas excitetur, ut „ advertit S. Auguftinus traòi. 26. in Joan. „ nem „ . 2 Illationem , quam ex his verbis in p'er-ditce fuse caufie adjumentum , elicere molitur Quefnellus, prsevenit P. Maffovliè, eique data opera refpondet verbis inox fequenti-bus ; qua: prò inolita fua perfidia non fup-preffiffet Author Explicationis Apologetica , nifi peftiferis do&rinse fuse principiis diffen-tanea effe intellexiflet. Sic igitur pergit P. Maffovliè: „ Inde ftatim inferri poffe vidc-„ tur ; ergo cùm deeft efficax gratia, etiam „ deeft reipfa poffe , neque vere , ac reipfa „ Dei prsecepta poffibilia dici poterunt, ,, quamdiu deerit efficax gratia ; lìquidenn „ nemo potefl -venire ad Chriftum,ac veniendi ,, & credendi prteceptum implere, nifi ipfum „ Pater trahat, & quidem efficaci grafia tra-,, hat. Sed occurrit obfervatio fupra polita „ duplicis fufficientis auxilii. Utrumqueve-„ riffimum eft, finè eà Divina Patris tratìio-,, ne neminem poffe & venite ad Chriftum, „ & credendi praeceptum implere : Sitameli ,, finè ea trazione poffe hominem & veni-,, re ad Chriftum , & credendi prarccptum ,, implere . Dupliciter enim ipfum poffe in-„ telligi poteft : eft enim poffibilitas fola ex „ folo adjutoriofinè quo-. eft& poffibilitas con-„ junólacum aólu , & ut D. Auguftinus lo-„ quitur, Poffibilitas cum ejfetlu Lib. de Gra-„ tià Chrifti ,quafcilicet voluntas ipfado-„ natur ex addito adjutorio quo . Nemoigi-„ tur poteft venire ad Chriftum nifi traólusà „ Patre, illa feilieet poffibilitate , qus cum „ aólu conjunóla eft, ex adjutorio quo, fed ,, tamen poteft venire ad Chriftum etianv „ non traólus ea poffibilitate fola,qua; eft fi-,, nè effeólu „ . 3 Haóìenus VenerandusThomifta. Sup-ponatur igitur locutio effe non incongrua, quòd fine gratia efficaci non detur poffibilitat con] un eia cum affu, poffibilitas cum effeflu' qua; locutio aliud lignificare non poteft, nifi quòd aólus , live effeólus nunquam detur fine gratia efficaci, vel quòd finè eàdem grana non detur complexum ex potentia &aóìu, five effeólu. Sanè etiamfi nunquam aólus fìve effeólus, & confequenter nunquam comp^' xum ex potentia & aólu , vel etfeólu repcria-tur finèauxilio efficiente, indè tamen rniniui^ juvatur damnata propofitio, qua; fine gratia efficaci non folum aóìum negat, nec folurt* complexum ex potentia & a