6$ Conflitti tio Unigenitus propugnata 64 Dune cùm non poffùnt fine converfione vitare_, peccatum-.Deus nunquam deeft,& fi non prtfbet auxilium-, quopeccator poffit immediate concerti , aut fervare mandatum -, quod tunc fervandum occurrit ; tamen preebet faltèm auxilium-, quo poffit defiderare-, & petere majus auxilium-, quod fi nonfacit , fidi culpa illud non habet, & Juà culpa, in tentatione Juccumbit. Et in fino cap. 7. Peftat igitur ut omnes hornines fiemper babeant auxilium neceffiarium ad non peccan-dum , aut certe nonpoffint non peccare , ac per hoc peccando non peccent,nec fiaftè puniri queant. Ubi quot numerantur ver’oa, tot fpicula con-figunt adverfarium ftatuentem nos peccati reos, & juftè punien.dos, fi prrecepta non fer-vaverimus abfen.te auxilio ad non peccan-dum , five ad prteceptum fervandum neccf-fario. 37 Quinta* & ultima* prastenfa* fuppofi-tionis neceffitas , non minùs vana eft . Quis enirn fana? mentis Theologus dixerit, nerni-nem accufari poffe fensùs hoeretici in primo Janfeniano articulo condemnati,nifi ufus fue-rit voce impof/ìbìlia ? Vetat quidem Tridentina Synodus,nè quis temeraria illàìÒ’ dPatri-bus fub anathemate prohibità voce utatur , Dei pr a cepta homini juilificato ad obfervandum effe impoffibilia-, Sed ideone licet idem fignifica-tum voce fynonimà affirmare?Et quidem poft Romanorum Pontificum contra Janfeniurru Conftitutiones , in quibus non folus verbo-rum fonus , fed maximè fenfus Propofitionum obvius, fenfus ab Authore intentus profcribitur, & ut hrereticus jubetur ejurari ab omnibus, qui ad Alexandrina? fubfcriptionem Formula? adiguntur?Et qua? alioquitam SacrofanólaFi-dei definitio eli,aut qua? hasrefeos condemna-tio, qua* non facillimè eludatur , fi liceat aliis vocibus negare fenfum definitum,aut retinere, aflerere,defendere condemnatum? Sic etfi definitum fit, Chrifttim effe verum hominem, negare hasretico in promptu foret Chriftum effe animai rationale, & quotiefcunque dc-cernitur definitum , negari de eodem poffet definitio. 38 Pra?ceptahominibus effe obfervatuimpoffibilia , & hornines pra?cepta obfervaro non poffe, vocabula parum diverfa funt, fen-fus idem: ita vifum fcmper fuit SS. Patri-bus : & quisquis Latini idiomatis non igna-rus eft, idem utrobique intelliget. Sic AuaU-ftinus vocibus illis promifcuè ut fynonimis utitur . Qui enim libro 2. de peccatorum me-ricis, & remiffione cap.3. dicit: Necpraciperet Deus homini, quod ejfiet humana impojfibìle vo-luntati, Lib. de natura, & gratia cap. 67. ait: Quxcunque ifta caufia eft voluntatis , fi non po-teft et refiftfifinè peccato ei ceditur ...An tanta fallacia eft -, ut c averi omnino non poffit ? Si ìtA eft-, nulla ergo peccata funt. Quis enim peccat in eo , quod caveri nullo modo potefl -, peccatur autem-,c averi igitur poteft ... .Sive ergo immineat (tentatio)j^vc infit, caveri poteft. 39 Quare interrogati^ Belga Theologus à fuo Antiftite, quantum Dodor N.N. difta-ret à Janfenifmo ? Non incongruè refpondit, eum dittare,quantum impotenza fervandipr fatìs prolixo , plus quàm 20. paginas impDr, ut oftendat quòd non poffet impoftibile, unum idemque fint. Quia, inquit, nihil mihipfjfi^e eft-, nifi quantum mihi adeft illud faci endi-, omit-tendive poteftas , atque eatenus erga illud libo fum . Pari ratione nihil mihi impoffibile eft , ffi quantum nunc me deficit poteftas, vel parti*»’ •vd