LIB. IV. C AP. VI I.	141
hærefeos fufpicione vindicando . „ Quantum enim ex „ diverfis fiiggeftiopibus {inquit *fo- IV- Papa in Apologia pro Honorio ad Conflantinum Imperatorem ) ,, quæ „ ad nos catervatim venerunt , quini mo & ex ipfo quo-„ que auditu didicimus, omnes Occidentales partes fcan-,, dalizatæ turbantur, fratre nollro Pyrrho Patriarcha^ „ per Iiteras fuashuc atque illuc tranfmilfas nova quæ-j, dam & præter regulam fidei prædicante , & ad pro-,, prium fenfum quafi fanflæ memoriæ Honorium Papam „ deceflorem noltrum attrahere feftinante, quod a men-,, te Catholici Patris erat penitus alienum . Et infra -„ Prædiétus ergo decedor meus docens de myfterio In-„ carnationis Chrifii diceba.t, non fuifTe in eo, fient in 3i nobis peccatoribus , mentis & carnis contrarias volun-„ tates : quod quidam (i) ad proprium fenfum conver-j, tentes, divinitatis ejus & humanitatis unam eum vo-j>, luntatem docuiffe fufpicati funt : quod veritati omni-,, modis eft contrarium . S- Maximus in Epijl. ad Petrum ,, Illuflrem . De quibus omnibus miferi nec fenfus Apo-,, itolicæ facti funt Sedis, & quod eli rifu, imo , ut ma-3, gis proprie dicamus , lamento digniffimum, utpote » illorum demonftrativtim audacia: , nec adverfus ip-,, fam Apoftolicam Sedem mentiri temere pigritati funt; „ fed quafi illius effetti confilii , & veluti quodam ab ea 5, recepto decreto, in fuis contextis pro impia Eóìhefi „ expolitionibus, fecum magnum Honorium acceperunt, „ fuæ præfumptionis oftentationem ad alios facientes, ,, viri in caufa pietatis maximam eminentiam . Et pofl ,, pauca. Quid autem & divinus Honorius ? quid vero & ,, polì ilium Severinus fenex ? quid denique & is qui poli ,, hune extitit facer Joannes ? Porro is , qui nunc præ-,, fidet beati ffimus Papa ( Theodorus fcilicet ) omifit quid-,, quam fupplicationi conveniens ? Nonne Oriens totus „ & Oc-
(i) Hanc Honorii Papa; propofitionem , ad proprium fenfum converterant haeretici Monothclitæ Sergius,, Pyrrhus, Paulus, Petrus ConftantinOpolitani , & Macarius Antiochenus, qui Honorium tamquam libi faventem , eaderaque cum ipfis fen-tientem buccinabant . Ita & hxretici Monophyfita: illam Saniti Cyrilli proportionem , una Verbi incarnata natura, ad proprium fenfum convertentes , Cyrillum fecum fendile prædicabant : nec tamen Cyrillus dicendus eft Monophyfitis faville ,-aui eadem cum ipfis fenfifie.