CARMEN ELEGIACUM. LïB. IV.
A
Porrigit Ermoldus exui, egenus , inops.
Munere quippe carens , fero carmina pauca potenti,
Divitiis liber offero namque melos.
Regia corda manu Chriftus qui ftringit & ornat,
Vertit & in partes quas libi cumque placet. Qui tua præcipuè virtutum flore replevit,
Atque redundare de pietate dedit, Conferat, ut noftram propius, Rex inclyte , caufam
Relpicias , aurem accomodando piè . Veridicis poteris forfan cognofcere verbis
Criminis objedi me minus effe reum.
Non tamen excufo me illius, crede reatus,
Infelix (83) quo fum trufus in exilium. Sed pietas immenfa, reis quæ debita laxat,
Deprecor ut noftri fit memor exilii.
Tu quoque digna fibi conjux , pulcherrima Judith,
Quæ fecum Imperii culmina jure tenes, Confer opem lapio , allifum folare milellum ,
Erige labentem , carcere folve reum .
B
80
Ut vos Altitonans per plurima tempora fedì Sublimet, falvet, ditet, honoret, amet. Poflquam hoc Poèma legerint eruditi, udi-cent quafo , num jure , an injuria P. Jacobus le Long Ermoldurdthofirum fibi numquam vi-fum in claffem fabuloforum Hifioria Francica Scriptorum retulerit, quam accuratiffimo Catalogo fuo haud pridem edito adtexuit pag. 1099. ft enim valet ea ratio, quòd is Vitam Ludovici oratione metro adftritta fcripferit ; qua tamen minime valet propter Arifiotelis auttorita-tem , qui in Libro de Arte Poetica docet, Hi-ftoricum & Poetam, non quòd alter numeris . adfiritta, alter foluta fcribat, inter fe differre; cùm non minus Hi flori a effe pojfit 'cum numeris , quàm fine illis ; Sed quod alter qua fatta funt , alter qualia fieri oporteat, aut pojfint, commemorat. Sed fi valet inquam : cur non & Poetam Saxonem Arnulphi Imperatoris aqualem , qui Karoli M. Imperatoris Vitam verfi-bus illigavit, aliofque angufia fidei , atque adeò fugiendis Scriptoribus annumeravit ?
(83) Defideratur in MSto ; illud adjecit Lambecius.
Pro txilium ibidem legitur exilio.
FINI
S.