78j
THEATRI VITyE
H V M A N JE,
V C T O R E
LAVRENTIO BEYERLINCK.
ARCHIPRESBYTERO ANTVERP1ENSI. Littera L.
* oAperìfci Titulis fine Generalibus 3fitte Secundariis 3 Rebdfive fub iìfdem contentis prsfixì 3 pofierioris Anelar y funt indices.
LITTERA.
REI NOTAOLIM?
Bservatio Scaligeri eft , L, olim notam fuilFe laudis. Ita ille Comment. in Varronem , ad verba, PaHÌmentdcjue L, faciunt. L, inquit, nota eft quam oliminferere folebant ad defignandum locum laudabilem , quod patet ex Commentario , vbi L L, exponitur Locus laudabilis. Legatur Robertus Titus lib. io.
cap. 14.
D
* Labarum.
Definitio et Etymologia.
LAbarum vox Graeca eft,& lignificar vexillum militare, cui appendebat paludamentum ex antenna tranfversà, quod candys veteribus appellatur. Praecedebat Imperatore immediate,&,à militibus adorari moris erar.Nónulliexifti-mant ita didum à labore , quod elfet velut-leuamen laborum, vtpote milites quantumcunque fatigati exifterent , & in acie laborarent, in vexillum hoc, ceu anchoram quandà facram oculos coniiciebarrt, quod fcirent Imperatorem ibi praefto effe , à quo omne praefidium & alacritas expedaba-tur. Alij vocem Perficam cenfent, à [Labar ] quod eft descendere : erat namque lignum peniile, & Perfarum ac Ar-menorum vfu Regibus praeferebatur.
Tempore Tertulliani videtur ea vox cognita nondum
«fuilfe. Conftat autem Conftantinum Imperatorem ftatim à cóuerlione,Labatum formalfe in lignum Crucis.Ita de illo Soz.omenttslib.j.hi[b.EccleJiafl. IulTit viros eruditos ex auro & lapidibus pretiofis in vexillumCrucis transformare lignum, & quod labarum vocabatur , -n	Peòptaioic >wAb74"o>'
AaCxfOt. Meminit quoque Prudentius lib. 1. cout. Syrmnai h.
Cbriflus purpureum gemmanti textus in auro Signabat labarum.
Manfit autem Labarum ea forma vfque ad tempora Iu-liani Apoftatae , qui amoto Chriftiano Ethnicum labarum repofuit, in quo Lupus, Aquila , Minotaurus , aut limile animai exprimebatur.
LJS.Theat.vit» Human» Tom. IT.
gTVideat LeT.or de Labaro Conflamini nonnulla in L»co de Crvce.
SfJItem in Loco de Vexillo.
* Labor.
Definitio et Etymologia.
I Abor, Giace ■vir& , eft fundio quadam vel animi vel L-corporis, grauioris operis & muneris. C.V. hi-.z. 7«/t. tjudfl.dieta quod membra faciat labare dillipatis inter agendum fpiritibus vitalibus.
Labor, Hebr. Iaghahha, labor & res parta labore. Iob 20.
1 S.Iegbihhah,defatigans hominem, defatigatio, frudus itera laboris,/[/«/.i 28.2.Efai.^ .2.Ieghihha,defatigatio laboriofa, labor moleftus,£«7.i 2.i4.a verbo /<gZMtó«,laborauit:quod refertur potius adanimu, quam ad corpusifatigatus eft la- p bore. Cognationem habet cum G«gW,mugiuit,& Naghab, attigit: vnde Neghah piagante cum <?W«iiexpirauit. Significat enim tanto affedu & labore adfpirare ad rem aliquam, attingendam,vt animus mugiat,& vix refpirare poffit.Hinc
laboro,triftitia afficior.2.barbai verbum, id eft,laborauit cum moleftia & defatigatione : proprie lignificar durum exercere laborem , qui corpus & animam defatigare folet,vt olim inpiftrinis molte :transfertur deinde ad alios duros labores. Hinc ptoK©- labor, & yzu'/Aw molo ,
mola.Et dicuntur catenati labores,qui duri funt, . vrgentes,& ad inuicem conferti, & alij ex aliis nafceutes.
LABORIS COMMODA,
Et Frvctvs.
Labores & preclara facinora adeuntibus, & vita ipfa cum virtute coniunda, iucunda eft,mors nequaquam acerba, immortalem nominis fui gloriam relinquentibus, ^z-rian.hb.^. bifl.
Non eft viri timete fudorem, nec eft vir fortis, nec ftre- H nuus qui laborem fugit, nec crefcit illi animus ipfa rerum difficultate. Senec. in tpifl.
Omnes artes omniaque opera quotidiano vfu, & iuoj exercitatione ptoficiunt:quodfi in prauis verum eft, quanto magis decet in maximis cuftodiri. Veg.dere mil.1.2..
Vita humana proprie vti ferrum eft: ferrum fi exerceas,có-teritur,fi non exerces,tamerubigo interficit:item, homines.
W u	exercendo




V