G nefciebatjfedprobauitquod placebat. Non quafi ineo? gnitum placuit opus, quia nec quafi incognitus pater Matt. j. qui complacuit in filio, ficut feriptum eft: Hic eft filius meus dile£lus,in quo mibicomplaciii.Scit autem fem per filius voluntatem patris, & pater filii, 8i audit pa? trem filius femper,# pater filium per vnita tem natur? voluntatis atq; fubftantiae. Deniq; teftatur hoc in E ua Joan.ii, gelio fuo filius dicensad patrem: Sciebam quiafem? per meaudis.Imago eft enim inuifibilis dei filius :o? mniapatris quafi imago exprimit,oia eius quafi fplen dor gloriae illuminatnobis atq: manifeftat. Videt & fi lius patris epics,ficut # pater filii, ficut & ipfe domin’ declarauit:Non poteft filius facere a fe quicquam, nifi quod viderit facientem patrem. Vidit ergo facientem patrem,# vidit-per fccretum inuifibilis naturae.Et au? Ioa, $.#• 8 dit fimiliter.Denitp ait:Sicut audio, iudico: & iudiciii meumverum eft,quia no fum folus,fed ego,& qui mi* fit me pater. Hoc myfticri eft,illud morale. V idit mi? hi,probauit mihi.Quod deus probauit, tu reprehenfi? ASuii. io bile ne dixeris:quoniam quod d&us mundauit,tu com? mune ne dixeris,feriptum tibi effe meminifti.Ergo bo Tars,bonu numT dei nemo bb.iphemet.Si firmametum bonum, nome dei quantomagisbonuseiiiscreator,etiamfiArrianino« neblalphe lint,Eunomiani reclament, radicis degeneris fruiius
deterior? Vidit,inquit,deus quia bonum.) Solet ar? tifices fingula prius facere,& poftea habili commiffio? J] ne conneflere: & qui vultus hominum vel corpora ex?
cudunt de marmore,vel aere fingunt, vel «Eris exprimunt, non tamen fciunt quemadmodum fibi pofiint membra fingula conuenire,# quid gratia? adferat Futi« ra conexio: 8i ideo aut laudare noaudent, aut pro par« te laudant:Deus vero tanquam aeftimatorvniuerfita« tis praeuidensqus? futura funt, quafi perfeflaiam laudat quae adhuc in primi operis exordio funt,finem ope riscognitionepraeueniens. Necmirum fiapudquem rerum perfefiio, non m confummatione operis, fed ltt fuae praedeftinatione eft volutatis,laudatfingula quafi conuenientia futuris, laudat plenitudinem fingulo? ravenuftatecompofitam. Illa eft enim vera pulchri? tudo,# in fingulis membris effe quod deceat,# in to« to,vt in fingulisgratia,in omnibus formaeconuenien« tis plenitudo laudetur. Sed iam etiam feciidus nobis claudatur dies,ne dum opus aftruimus firmameti, in« firmiores eos qui audiunt,dicedi prolixitate faciamus, dum in noflem fermo producitur,quae adhuc cares lu? nae ftellarumqj lumine, (nodum enim tuminaria crea? ta funt caeli) obfcuritatem poffit afferre remeantibus: fimulvt cibo potuque curentur corpora ,ne animis e?
I putantibus fragilitas carnis de nofturno quoque ieiu? nio queratur.
DIVI AMBROSII
De eo quod a quibufdam additum perhibefuhEt corts fc gregataeftaqua in collefliones fuas.&c.De probatione quoque, & lingulari ac mira laude maris. Caput.	v.
Quomodo conuenerit vt terras daretur fpecies & gra« tia germinadi, viriditas agri: aede virtute# vti* litate huius vocis qua deus dixit: Germinet terra ha?rbam viretem foeni &c.cum redargutione eorn qui hacpraerogatiuaipfi Soli adfcribiit. Ca. VI. Cur prius pecori pabulum, q cibus hominifitereatus: fimplexqs vifius & naturalis cibus reliquis cibis an* telatus fit. De comendatione quoqi ipfius,acde my? fteriohaBrbae virentis, & floris fceni:cum exhor? tationenoftri ad imitationem illius hasrba?, & con« futationc Manichaei, aliorumque hzereticorum. Caput.	vir.
Dcgermine,ac feminaria virtute,# admirabili germi nationis & frufiificationis modo,terra?q; vtiTitate. De laude quoqi agri pleni,# falubritate fucci he rba* rum,virgultorumqsac folioru remediis. Ca. VIII. Deretufionecaufationis quod cum vtilibus etiam !e? talia & perniciofa generentur.	Caput IX.
Quomodo terra feciidum genus fuum dicatur profer« refemina,cum plerunipfeminaiafladegeneret. Ac de diuerfitate feminis diaboli & feminisCbrifti filii hominis,# quando ille homo verbum fuum femis naueritfuper terram.	Caput X. L
De ortu arborum atqi rofaru,& quomodo rofa huma? nas vite fpeculum praeferat.	Caput XI.
Defingulan vitis commendatione, & quomodo ex? emplumeius ad nolira? vite inftitutionearcefTcn? dum fit.	Caput XII.
De arborum varietate, aediuerfis earum vtilitatibus # ornacibus:fru£iuumq; fuorum atquefuccorii pro a prietatibus # medelis.	Caput XIII.
De fimplicium pomorum differcntia,foliorumque di« uerfitate.	Caput XIIII.
Quod inexplicabile fit lingularum rern exquirere pro? prietates :# de varia mutatione ipfius aquae qua» omnium virgultorum nutrix eft. De diferepantia quoqdachrymarum arborum, quae eiufdem aquas alluvione generantur:actandemde diffufiorisper» fcrutationisexcufitione.	Caput XV.
Quemadmodum ad verbum domini,quod omni as quarumcurfueft redundantius,fubito omnis vir? gultorum creatura effloruerit,# viitmn atque me« delamminiftraueritQuomodo praeterea vniucr« fa gignentia autfemina habeant,aut aliqua quae cu M virtute feminum videanturconuenire. Aede ma? gna dei virtute in fingulis.	Caput XVI.
De reprehenfione furditatishumani cordis. Et de in« comprehenfibili admirandaqi dei etia in paruis pro» indentia. De primo quoqs cultore vitium,& comme datione vini.	Caput XVII«
CAPITA TERTII LIBRI HEXAEMERON.
De introduflione tertii diei, cum increpatione horni? tnim quod imperio dei infenfibilibus elementis pa? rentibus,ipfi non obediunt, exhortatione quoquevt populus in vnam ecclefiam dni cogregetur. Ca. I.
De inuifibilitate # apparitione terrae p feripturae pro? batione.Et quomodo aquae congregatae fuerint it« vnam collectionem, cum deftruflione opinionu con tradicentium.	Caput IL
Quomodo aquarum per omnem fere terram diffufa? rumvna dicatur collcfho,cum # hodie diuerfafint maria.Quomodo etiam congregatiovna potue* rit omnes illas aquas recipere,atque exinanire ter? ras,quae ante fufo per vniuerfum flumine ftagna? bantur.	Caput III.
Quid fit quod ait dominus,Et appareat arida:& no di xerit,Etappareatterra.	Caput IUI.
FINIS.
DIVI AMBRO
SII MEDIOLANENSIS EPI? SCOPI HEXAEMERON LI« BER TERTIVS, DE DIE TERTIO.
De introduflione tertii diei, cum increpatione ho« minum quod imperio deiinfenfibilibus elementis pa;-rcntibusjipfi non obediunt: exhortatione quoque vt populus in vnam ecclefiam domini congregetur.
Caput I.