74
ex qua conflit parte, non indigeret,effetq; fimplex. cum non fit pluralitas fine necesítate ponenda. Quemadmodum ergo pura, mera, & infinita eít di-umiefléperfedio,fic & eius fimplicitas eftpura,atque imtnenfatergoin fuá fumma, &pura fimplici-tate habet, & posfidet omnem prorfus perfedione, ita q> ex natura rei nulla in eo eft attributalium per-feítionú diftindtio.Imó fi in ipfo vna attributalis o-feftio, aballa ex natura reidiftingueretur formali-ter,nulla earú effet in feipfa perfeda,neque alterius in fe fuperfimplicisfimæ conténtiua, cú nulla res in feiin omnimoda fimplicitate contineat, realiterqj in cludat entitaté, feu perfedionem a fe formaliter ex natura rei diffindam,fed potiús perficiatur per illa. a ^Praeterea incircunfcriptibileeffeDei:eftfuaimme fa fimplicitas, fita infinita perfedio, & fuá opulentia prorfus illimitata: itacp oía illa ex natura Dei, funt vna fuperpurisfima vnitas totius,non identitatis penitus exclufiua, ac nefcia:& quicquid in ea eft, in omnifaria fimplicitate eft ablolutè extremé, ac infinité perfedú,& cpulentisfimú, nullo non eodem indigens, nec aliquid tale admittens. ficq; effe diuinú,Bternú,& increatú,eft in feipfo perfedio fe-parata, fubfiftens illimitata in omnimoda fimplicitate conprehendens, imo potius veré fuperfubftan tialiter, acfuperfimplicisfîæè confillens, quicquid pertinere poteft, aut excogitari ad perfedioné : ita, q> fine omnimoda diftindione,& non identitate ex natura rei eft infinita fapientia, immen fa potentia, interminabilis pulchritudo,opulétia,nobilitas,bea-titudo,dulcedo,virtus,& fanditas, & quicqd huiuf j modi poteri cogitari. ^Infuper ficut fapientiaDei, omnem capacitate mentis creatx,& omnem fapien tiá creatam infinité excedit, fic & fimplicitas Deiter go diredé ei repugnat ômnis non identitas, atq; diftindio exfua natura,cum omnis mens bené dilpo-fita capere posfit,imo,& didet,ac proteftetur,id effe fimpliciuSjin quo ex natura rei nulla eftnon iden titas,& nulladiftindioexlua natura,qidin quo * eft aliqua, non idétitas,& diftindio ex natur a.^Am piius,illa non ftant fimul,q> in aliqua re ex fua natura,fit fumma perfeda pura, & infinita identitas, & item ex fua natura quædam non identitas,fed in elfe diuino eft fumma perfeda,pura,extrema,&infini ta ex natura rei iden itas: imo talis, ac tanta, q> maior cogitari non valet: ergo nulla non identitas,nui Í la formalis diftindio eft in eo ex fuanatura. ^Ad huc, fi inter attributa diuina eft ex natura rei, quæ-dá non identitas, feu formalis didindio, cú fuper-lándo,& fupergloriofisfimo Deo infinita,aut certè innumerabilia attributa conueniant, fequitur,q> in eo fine infinita:, feu innumerabiles quædâ non iden titates, feu ex natura rei diftindiones, quæ cú fu ruma fimplicitate plenisfima identitate,atque purisfima vnitate,non ftant,imo fimul fumpta: tot non idé titates videntur vni reali dillindioni,aut diuerfitati d æquiualere.^Poftremo,ficutprsetadú ell,vnúqnod que tanto perfediús, ac purius ell tale, quanto impermixtius fuo contrario,leu quanto minus habet, adiundú deluo oppofito: quemadmodúalbedo tá to eft purior, & fubllátia tanto eft albior,quinto ab omni alio colore immunior,&in luo colore inten-fior.Sic,& aurú tanto purius perhibetur, quátó minus de omni alieno metallo emifeetur. Nec illa liât fimul,q> aliquid fit prorfus albisfimú,aut aurú extre me purisfimújfe tamen aliqd de alieno colore alio, ve metallo habeat fibi admixtú:& multo imposfibi-Jius eft alqid effe albisfimú, & tamen innumerabiles qualdánon albedines,feu diffindas coloreitates fi-
D. D'ionyßus Cartbußan^s
bi effe immixtas. Similiter imposfibile efl, aligdefffi purisfimüaurü, & tamen fibi effe immixtas plure* aliorümetallorüformalitates. Cöformitur dici no pöt, q> in perfedisfimo,ac fuperfimplicisfimo Deo fit pura,& infinita fimplicitas, vnitas,atq; identitas, in fine totius fimplici tatis,idetitatis,ac vnitatis:8i t* men fint in eo tot non identitates, & ex naturi rei« formales attributalift perfedionumdidindioncs» flteru,ficut prtetadu eft,fm philofophum in prxdi a camentis, vnii in fubftantia facit idem: vnu verb in ® quantitate facit atquale:& vnüin qualitate efficit fi mile, cu ergo in diuina fubftantia, feu effentiali Dei perfedione fit ex natura rei purisfima unitas,extre® ma,&lummainfinevnitatis totius oportet in Deo, effe identitate omnino plenisfima,nec inter attribtt ta diuina ulla effe ex natura rei non identitate, aue dillindionem formalem quemadmodü fi in aliqui® bus fit una penitus quantitas vnave qualitas,neceff-le eft in ipfis confiftere puram aequalitate, ac plena fimilitudinem,ab omni nonaequalitate,8i no fimili« tudine alienam. Ad iftud probandü induci poffent, multa argumenta fimilia, quorum multa iam tada funt, led illa reor fufficere, praefertim cü tot fandi dodores,to tque excellentis fimi in theologia magi-ftri, qui ante IohanneScotum fuerunt,concorditer fenferint, inter attributa diuina nullam effe non id« titatem, aut formale ex natura rei diftindionem. Et nouitatis oppofita:, uideturScotusfuiffeinuentor» qui nullam landorfi autoritatem, habet pro ie,imo ficut mox innotefeet, autoritates maiorü, & fenio-rft, quas allegat pro fe, fi rite intelligantur, diredfc funtjSc militant contra eu: & eft opinio fua ta fum-tnis philofophis,quam fupremis theologis contraria. Nempe in libro de Caufis, in cömento quartar confirmä propofitionisafferitur: Ineffepuro,&vero, quod turpdiaa Deuseft, noneftmultitudoaliquorummodorum. ¿“°““9 Quod fi verii eft, multo minus eft ibi multitudo no identitatum, atqueformalis ex natura rei diftindio in fuperfimplicisfimo Deo.^Rurfus in eode dicitur libro: Prima eft diues per feipfum, & diues in aliis , & fignificatio huius eft unitas eiusmon quia unitas eius fit fparfa in feipfo, imo unitas eius eft pura, quoniam eft fimplex in fine fimplicitatis, & additur ibi,Si aute aliquis vult fcire,quod caufa prima eft di ues, proijciat metem fuam luperres compofitas,8£ inquirat de eis inqfitione pferutata: inueniet enim omne cöpofitum effe diminutum, & indigens, aut alio, aut rebus, ex quibus componitur. Res autem fimplex, quje eft bonitas, eft una,& vnitas. His con-lonat quod in elementatione theologia ProcliPla- Fr0£lufc tonici fertur . Omnevnitum, alterum eft a per fe uno.Omne enim unitum r paticipat aliqualiter vno« Ideo unum eft, & no unum.quod autem per feunü Plato in eft, nequaquam unum eft, & non unum: quia eft, unum purum, in quo nihii nö unum: Hinc Plato af-leritin Phaedone, quod anima fimilis eft enti diuino, & immortali, intelleduali,uniformi,ac indiflb-lubili,&femper fimiliter fecundum idem le haben-	.
ti. Ariftoteles, quoque fubtilisfime demonftrauit,qi Deus fit purus adus, & ens abfolute perfedum, ac infinitum, adeo fimplex, quod in ipfo funt idem , effe, poffe, & agere. ^infuper diuinisfimus, facra-tisfimus , & theologicifsimus Dionyfius.defum- s.Diow. ma, & incomprehenfibili deitatis fimplicitate, & unitate, atque attributorum identitate purisfima, in uariis tradat locis, prefertim in libro de diuinis noibus hinter caetera dices: Procesfiones thearchi-ca funt dilcretiones,quibus diuina bonitas in feip-la fmnme fimplex, leiplam uarie,ac multipliciter co municat