I
DIVI LAVRENT1I
IV SUN 1 A N i, PROTOP A-
TRIARCHAE VENETI,
Lignum vita:.
£%	p r AE F
ATIO-
Genefi. "ffl
20
■ Lantauerat dominus Deus paradifum vol upratis á pnn cipio,inquo pofuit homine quem formauerat. Ipfe vero decretu domini par-( uipendens: mulieríqjcófen i tiens,fattus eil mandatorii Dei priuaricator: ex quo multarum effettus efl particeps ?rumnarum.Infuper de eodem deliciarumlo- io co:in quo honorifice fuerat collocatus,cum dedecore maximo eiettuseil: vitáque priuatuseft inuitus: quam pro voluntate poisidebat, lumen quoque mé-tisiquod perfpicuc perceperat,per quod Dei ,fui-ipfius,natura?que notitiam habebat,pro magna parte amifit,& praeminentiam obedientiat: qua cunóla ci animantia lubietta erant, perdidit. Sicque mifer variis circúdatus calamitatibus, vnde obtemperan-|r .ffopotuitangelicislpiritibusaflbciari:indetráfgre-5'endo corruit in brutorum opera,& qui vtDeus fie
. yoluitjiumentopeiusprofiratuseil. Sicnimirum . ? debuit multtari humana pradumptio. Sic iullum ’ . \vtpunireturvanaelatio,qua?dummetasnaturj
-	,' Cranicendere voluit, amifit conceflá, & dum di-
urnis noluitfubdi legimus, abrióla eil carnis pafsio-nibus.O carca elatio,ó vana praefumptio, núquid có-ditori squabitur creatura, aut proprio arbitrio deificabitur homo. An non praeuidit ratio, cognouit in-telleclus,hoc non efle atquum. Qyare pofteritatis damna non conlideraili, cur beneticiorum munera jo perdere non es veritus. Tuo crimine progenies tua vulnerata eil ó Adá, tuo fcelere humana eit deterio-rata conditio, & hominum genus di ri per te tyranni feruitio mancipatum eil. Inde infirmitates, hinc lacrymae, gemitus, dolores, labores, Ie rui tus, rixa?, có-tentiones,auaritia?, luxuria?, & quicquid Deo aduer-fatur,effluxumeft.Breuisfuitconfenius ,fed calami-tasdiuturna. Etquispoteil fari multifarias preflu-ras,qua?mortalibusirrogata?funt perteb protopa-rensnofter. Multum tibidebemus,quod occafione 4° tui conditi fumus, ledi proh dolor)plus eil, quod per te perditi fumus. Nihii nafci proluiflet, niu ab alterno liberaremur exitio.Gratias agamus igitur Deo& d omino Iefu,qui per carnem , quam de tuo aflumpfit femine, in pnflinam nos reparauit gloriam,imo loge fublimiorem. Naminiplo nobilitataeft natura noltra,&fupra angelicam euetta efl ad dignitatem. Nunquam ad thronum perueniflét dignitatis, nili per verbi incarnationem. Perfe nequaquam rellau-raretur,necadccrli perueniretgloriam. Ipfe vero vnigenitus Dei filius noftra accipiens, munifice largitus eft fua.Ipfe humilitate fua immanifsimi a nobis iugum excuísit exattoris. Idem dominus fpiritua-iem plantauit Paradifum ,fanttam videlicet Eccle-
5°
fiam,vt illic perditum hominem collocarer rquam vt plantaret, mundaret, fanttificaret ,& perficeret, delcendit a regalibus fedibus tradensfemetiplum,& effundens pro dilettane ipfius proprium cruorem. Struem lapidum compofuit ad eius cullodiam, choros fcilicetangelorum. Inferuitinea arbores Saligna , id ccEleltiafacramenta, quorum alimento nutriantur , qui illic collocandi lunt. Lignum etiam fcienriae boni & mali ibi poluit, videlicet Iaera elo-quia.Egreditur quoque de loco voluptatis fluuius,fci licet gratia ipiri tus lanóli,ad irrigandam hanc paradifum , in cuius fluminis medio pofitum eli lignum virse.Hoc eftfanótum donum timoris Dei permanetis infeculumfeculi ,&afferentisfruilus duodecim, de quo legitur lic Apocalypfis vltimo,Et ollédit mihi fluuium aqua? viua?,fplendidum tanquam cryllal-lum,procedente de lède Dei viui & agni, & ex vtra-que parte fluminis lignum vita? afferensfruótus duodecim per fingulos menfes, reddens fruttum luum & folia ligni ad faniratem gentium. O preciolum lignum, ò lignum falutiferum, quod de medio fluminis oriri dicitur, illius vtique de quo canit Prophe-ta,Fluminis impetus Ixtificat ciuitatem Dei. Nemo enim lane intelligentiumambigir,donum timoris fpecialeeflèdouumfpiritusf’anóti, ficut Effias tella-tur.Et repleuitillum inquit (fcilicet dominii Ielum) fpiritus timoris domini,vnde reólè tanquam alpi ritu vinificante procedente timore forti tur nomen ligni vita? idé timor, cuius radix fantta eil, quia in fide vnius & veri Dei fundatum eft.Cuiusfruótusmemorantur elle duodecim, quia licet omnes virtutes in ipfo permaneant,& fine ipfo eflè non pofsint,duode cim tamenlpecialiterfunt virtutes, quaiin ipfo viui-ficantur&crefcunt,fcilicet continentia,prudentia, iuilitia,caritas,pariétia,obediétia,Ipes,perle ¡jergtia, paupertas,fobrietas,humilitas,& oratio,fiue cótem-platio.Qua? virtutes tribus ordinibus dillinóla’funt, quia triplici Ila rui conueniunt, & per ipfas quilibet illorum ad perfettionem perducitur. Tria nanque militantium genera, vique regna ccelorum diripien tiumin hac militanti Ecclelia ,&inhac fpirituali paradifoeflè perfpicuum eft,praefidentium fcilicet certantium in ftadiofubieótionis,& quielcentinm, quoruficutdiflinclifunt flatus, ita&eoru flatuum virtutes,quibus ad perfettionem gloriole perueniur. Vnicuiquenempe ipforumquatuor virtutum exercitiis pollere neceilàriumelt,vt perfetti fine, & ex ipfisvelutquibufdamfruttibus faginari &crefcere, vt ad virilem fpiritus valeant trascendere plenitudine. Quum enim in hac vitanil laboriofius fit praefidentium officio, & apud Deum nihil beatius, fi eo modo militet, quo nofler iubet Imperator Chriftus, fludeat qui in illo gradu politi funt, prius fui animi, necnon & corporis non rettos appetitus fub iugo
Laur. Iuftin.	a	con