I
Sed.VII. Quo modo cum diuinalibertate ftetimmutabilitas.	85
Dens incipere in tempore aliquid velle libere: quia fi aliquod effet mcotnmodù, maxime quia mutaretur.
Improbatur dilla fententìa .
HAecdigumenta, fi puram naturalem ratio nem fpeZemus,adeò fnnr difficilia,vr par tetn hanc verifimilem & probabilem red dere videantur : in fi veiè & dignè fentiamus de Deo,& maxime prout fide decemlh\nullo m ó poffnmus huic affentin Inire,ét fi oporteret igno rantiam ooftram, in omnibus his difficultatibus expediendis,confiteri. Atque ita Ferrar, i. cont. Gent.c.75. & recentiore5,D.Thocòmmentato-resin i.p.graliirer hoc Caiétani piaci tu reiiciutìt, iac reprehendunt. Fundamentumeli, quia exilla Caietabi fententìa multa; imperfeZiones attribuatur Deo.Primumiqjtìt Capax additionis per feZionis real.is, & q> haec additio ex parte fatila ■fit in aeternitate, ex parte vero non fit faZa, fed maneat in Deo dia capacitas non rcdciZa ad a-ftum.Refpòndet Caictantfsffianc perfectionem ] non effe magnam,ve! (impliciterfimpi cem,led tm sm quid,& ideò illa non effe inióucnientia, quia fine tali additione Deus manet fumine per fèZtis,& cum i I la non manet per féZtoc interi fi»-liè,fed quali extenfiuè, quia in fua efféfitia confi net eminenter totam illam perfeZtooem . Quae refppnfio.e< eo.aba.Jiqui bus improbatur q> atì-furdum effe cenfent ponerem Dio peffeZioné aliquam diminutam,& sm quid.Sed hoc nifi ali quid aliud addatur,non videtur effe magnum m conu6niés,quia nosadmittimus in Triniate per feZiones relaturas,qua? fórmaliternon flint pèr-feZiones fitnpliciter limplices, fed ratum in prò ptiis generibus feu rationibus,& in eò fenfu dici poffurit perfeZiones fecondimi quid.
Quanq , coni Caietanus hoc non admitratìn relationibus, contra eum maiorem hérefficacia argumentum. Er praeterea cenfeo effe longè di-uerfam rónéde perfcZionib.abfolutis,& delela tniis, perfeétio .ti. relatiua ex intrinfeca iòne hét vtnon poffitefl'e perfeZio (impliciter,abfqj vlla imperfectione, quia 1 ila oppolitio non eft imper feótio,neqjexcluJità lingulis relationibus omnem aliam perfeftionem (impliciter, & infinita té in genere entis, fimul cum infinita perfezione in proprio genere. At vero perfeZió abfolura ex hac generali ratione non habet,q> non fit perfeZio (impliciter : alias nulla effe poffet pfeZiò fimpl citer. Quòd ergo aliqua perfeZio abfolu-ta non fit fitnpiiciter perfeZió, femper prouenit ex imperfeZioneadmifta. Nam cum ex comuni ratione perfeZionis abfolutae non habeat repti gnàtiam cum aliqua alia perfezione maiori,vel -.aequali, fecundum propriam rationem talem repugnatiam habeat,nò eft lineimperfeZione. Maxime qma omnis oppofitio inter abfokitasé per includit imperfeZionem,faltem ex parte alterius extremiquod imperfeZum eft.
Hate autem generalis io magis declaratur, & ròborattir,defeendendo in particulari ad perfeZionem de qua loquimur. Primo quidem,quia fi aZus liber voluntatis diuin? dicit aliquam per feZ.onem, interrogo quae nam illa fit. Reipon-det Caietantis effe perfezione liber alitatis, mile
A ricordile,autiuftitix) aiitalteritrs fimilisvirtutis, quae per aZus rcZ iìimtr voluntatis ex erteli poteft . A t enim liberàf/ta's',rriifeticórdia,& iuftitia perfeZ'ones fimpbciter funt, alioqui non effent ■formaliterin Deo.QbÒd frCaictanuS dicat,libé-raliratem, verbi gràriain'àZù primo efie perfeZionem (impliciter, in aZn autem fecundo e ffe perfeZionem, nOn tamen fimpliciter/pnmum, lóquenJojVt loquitur,de'aZiu (eciflttdo'iffi'mané-te, in terminis ip'fis introiti rt repugnantiam, qtfià aZusfecundusexfirogenere perfeZior eft qua primus. Dejnde, magnam imperfeZionem trf-btiit Deo, ponens in itloaZum primuftì!pròpHu & feparabilem à (Fcundo, & aZuabifem.per illum. Nec latis eft,fi quis dicar,talem aZum primum femper ac neceftariò effe in aliquo aZti ffi eundo,vt v.g. hberalitatem in aZuali Z fimpliti affi-Zu ad honeftatem liberalitntis Qiria hocno excludit quin refpeZu alicuius aZus (ectindi fit -vere aZus prunusi, narrfad illum ex feeft in potentia, & per illuni conftitìiitur in aZii vliimó fub ea ratione. Denique,cur potius talisaZos pri mus eft perfeZio’fimpìiciter, quarti talis aZus ficundiis’Certè huins-ratiortdd non poteft,nifi ob aliquam imperfeZionem adinnZam, & cd qua. in ipfilmet termims aZus primi & fecundi imbibitor,eft fufficiensiilj'arànìcniaijs declarari talem aZum tam'-fecundiim qtràm primum no polle effe perfeZionem- fimpl.ciier, quia nèuter eft aZus purus, cum inter le éómparentur yi potentia &aZus.--
■Secùndò ille aZus libér,qui in fuo ordine cqp	IUL
cipitur vt fecundus & vltimus, ita vt fecundum propriam realem perfeZionem & entitatem pof •fitnOn effe in Deo, & confequenterfimpliciter non effe,hoc ipfo inclùdit magnam imperfcZio nemjqux.n.mamfeftior efie poteft, quam pòffe non effe? Dices,Poft’quàm femel eft non poteft non eflé. Séd,quid hocrefert ad excludédam im perfeZionem (impliciter? Primum.n.id non ha ’X betex fe,fed ad (timmtim ex immobilitare,& coi ftantia (vt fic dicam) d illinatvoluntatis,tamen fi confideiatur conditio & natura illius perfeZib-nis liberae,ei ex fe-non repugnabit iterum non ef le,cum ablolutè non fit ensneceffaritim.Secun-' dò hocipfum, fcilicet non effe ensablòkitc & intrinféceneceffarium abfque illa fiypotficfi, eft fatis magna imperfeZioffcdicetablolutè Z fitn plicifer poffe non effe. Quod tertiò euideriterin-fpici poteft in aZibus liberis, quos Deus habere potuit & non habuit,nec habebit vnquamnlli.n. abfolutè nihil funt nunc, & cum eflt potuiffenr^ habent luam non repugnantiam ad effendum, atqueadeòfunt(implicitet poifìbilesobieZitè: haec autem eft quafitranfcédentalis imperfeZio creaturarum. Imo SanZi omnes radicem omnium; imperfeZionum creaturarum entium in hoc ponunt,q> ex fe funt nihil. Quarto ex boc ne ceffariò conlequitur q, ifti aZus quando funt no poffunt effe fuum effe quidditatiuè & effentiali ter,nam ens quod huiuimodi eft, nunquam poteft concipi aut effe fub nihilo : ens autem quod non eft effentialiter luum effe,eft ens participatum,finitum & imperfeZum.
Qmntò pcipuè ac principal iter neceffe eft vt xv. talis aZus lpaZualiierinreiplh djftinZus à di— ’tìftià voiuntaie, fi non vt res orno diftinZa (hoc Tom.2.	F 3 enim