64 Difp. XXX. Quid Deus fa. effe in Deo perfeffiiones ex natura rei diftinffias, A bio eli cóis foia antiquorum Patrum, Dionyf. G»fe. & confequenter accidentata. _ _ T — 4 *' 4 "r“' * r,rau,mns:, .?.• Adobieéliopemrefpódetur,nontm accidét a *• realiter diftinffia.fed ét ea,qu.r font modi vere di ftjnffii à rebus quas affienir, fieri in huiufmodi re bus per vera efficientiam.i. perpropria affiioné, fi fint modi aduétitii & extranei,vel lai té quia cii ipia re fiùr,ab ea fluunt per interna refultantiam, fi fir.t modi intrinfeci, & quali ^ppriae paflìones. Prilli fi oftédi facile poteft induffiione, nam terminus motus localis per vera efficientiam fit, & rerù artificialiu vera eft effeftio, & tn per has & firniles adìlones nó fiùtres diftinffia?, fed modi ; idéq; multi exiftimàt de qualjtatùintéfione, & de rarefazione quatiraris eli id probabilins.Et ra tio eft,quia hi modi vere font aliquid reale: ergo fi antea nó erasvera efficiente càm & aZionem requirunt,vt effe 1 neipiat.Et ex hac priori parte batur facilè pofterior, na modus qui neceffariò eftcóiunffiuscù re, fi per eandé affienò fircum ipfa re,neceffe eli vt vera habeà: carri efficiente, quo fit inhaifio accidétis cu iplò accidéte : fi velò nó fit eandé affionerergoordine naturae fuppo- g Tauri,c.S.Aug.n.deCiuit.c.io & lib.ii.c.2.& nit faffiarem,cuiuseftmodus:ergo vt tali rei talis ' ’ 'r’’ " ' ' modus adeatur,neceffaria eft aliqùaefficientia. Hinc ergo ad diuina afcéd.édo,fi mtelligere-turdiiiiiiaiiibftatiavtficperfe exiftens fine vlla affione,qnia eft fuù effe: non tn ita ex fe habere oém itrinfecu,& reale modù effendi, fed a 1 iqué adriigi 1111 poffe,neceffarió plane effet tale modù pedaliqua efficientiafieri,laltésm naturalereful tantia.Nec minus neceffariaeft cópofitto,ac effi cientia,nacopolitioreueranil aliud eft, qua di-ftinZorù cóiunffio per reale vnione:modusaut vnitur rei cuiuseft modus, & eft aliquid affilali' ter ab ipfa diftinffiim; ergo ex vtroq; refoltat aliquid in re vere cópofitu.Et cófirmatur, quia fi fe paretur talis modus a re quam afficit, vel re ipfa, vel cogitatione, Intel ligi non poteft, quin illa res fimplicior maneat,quam fit illud confi iturum ex te & modo: ergo negari non poteft, quin illa fit aliqua compofitio in re ipfa-, qnauis non fittata, ex rebusdifiinffis:(icutdiftinffio modalis, vera diftinffiio eft in re,quantus non tanta,quanta inter res diflinffiis. Leon.Aug.& Anfel. & alioiù quos citauimiis: Gte^ noffenim folii negat effe in Deo accidetia, fed ét Mitfi. docent hate nomina, quae in nobis lignificar acci détia,in Deo lignificareeffentiaeius:& ió etiam addunt non folii concreta, fed ét abftraffiataliu nomi ntitn de Deo prtedicari. Vnde eiegater Leo Papa[Nemo hominù veritas,nemofapiétia, nemo inftniaeft,fed mnlti.participes funt veritat s, fapiérix,atq; iuftitisjfolusafit Deus nullius parti cipationis eft indiges,dequo quidquid digne vt-cunqj fentitur,nó qualitas eft,fed effentia.]Sicét Athanaf.orationecórra idola in fine: [Per le eft il la ipfa polena Patris,illa lux,il la veritas,] &c- Et hic modus loquédi per abftraffia, eft frequentiis, in aliisPatribus,imo & in Scriptura,vbi Deusdf vira,veritas,fapjéria,&c;Iòan.i4-i.ad Cor.i. & 1 • Ioà, 5. A c den iq; ex i fti mo id planè fequi ex illa definitione fidei,quae docet Deu effe oino fimpli cé,in c.Firmner.de fti,m.Trin.& fid.Càth. Vide Dionyf. 5-c.de dinin.nominib.Ircnaru Irb.i.con trahtEref.c.i8.1uftin.q.i44.Cyril.Alex.i.The- , , eft fuù nl effe per offenda, effenrialitet effe fnmmè petfe-Zum, & in ipfomet foo effe oém perfeffionem claudere: ergoficut perfeffiiones eminenter in Deo contentae prout in ipfolunt,non funtahiid ab eius effentia,>ta perfeffionts fi m pliciter, qua; in Dco funt formaliter, & attributa eius a nobis djcuninr,non flint almd ab eius effettua.Qua rationem paolo inferius vrgebimus ac declarabimus. Secundò ab inconucnientibus diffiis, quia non poffenttales perfeffiones convenire Deo fine aliqua vera cópofirione & naturali refultàtia, potétialitate & alus imperfeffionìbiis :nec video quid deeffethis attributis ad veiatónem propria rum palfionum,fi ad bunc modù Dco adhatre-rent.QiiaprópterétPhilofophi intellexeriìt hiic modù diftinZionis &cópofitionisalienumeffe z- àdininaperfezione,vtex Arìft.colligiturti.Me Arft. ta.J7-ex39.& ji.qtiem Graeci & Arabes fecuti ^[3* flint,vt in feqtientib.ét videbimus. Idem fenfetat q^’afet. .Platoin Phaedone,'& inT-im^o, & Alcinousex tfo»- ( doZrinaeius fcripfit illa verba egregia, qute reti; A cin011’ lit Ludoiiicus Viues ad ó.cap.Auguft.in lib.8de Giuit.fldem Deus ipfe,fupremus,a:terniis,inef-fabil!S,(eipfopctfeZus,diuinitas, cfientix t;atio, veritas,harmonia. Neque velò ha>c ita dinumero,vt inter fe ipfa difiungàjimo vt vnù potius cùffia cófidero.J Quapropter cred ibilenó eft Scotu re ipfa ab hac cena doffiina diferepaffe, lèd alio fenlti vsii fuiffé noiediftinffiionis formalis, et ex natura rei.vt fuperius traffiando de diftinffiioni-bus indicauimus,& moderni eius dilcipuli latius tradunt,ad nos.n.nuncnon fpeffiat quid illelen-ferint examinare. Argumenta vero, quae de hac rea Theologis tradantur, vel folum nituntur in noltro modo concipiendi,& (oluuntm facilèex his quefopi a diximus de diftinffiionerfauir^ vni uerfaljs à particularibus, vel fi quae funt pro- pria XI. SECTIO VI.] u, D.Thom. Duiand. Richard. ©cium, jin attributa. Dluina fint proprietates Dei, vel de eius efjentìa. LTER A obieffiio duas petit & graues Theologicas qònes,f.de di-ftinffiionediuinorùattributorù, & deaffiibus liberis Dei : hxc pofte-rior infra eft latètraffiadainfeffi.9. In prxfenti dicemus de priori, quantum ratione naturali definiri poterit. Refolutio. OMnino ergo dicendu céfeo, attributa Diui-na,quatenus aliquid reale,& politimi dicunt inDeò, neque inter fe diftingui affiualiter in re ipfa, nequeà Dei effentia. Quam fententia D. Tho. docuit i.p.q.ij.art.4, & in i.d.i.q.x. vbi etiam Dur.Rich. Ochà,& Gabr.Capr.& Greg. d-8.Matfil.q.ii, Henr.qtiodlib.j.q.i.Et fine dii