Seét. VI. Qualìcerfehabeant Dei attributa ad eflèntiam.
prìa'& alictiins mométi,omnia attingili:Trinità A tis myftenu, & ideò Theologis ea relinquimus.
Efse omnia attributa d.e efìentìa ‘Dei. 1111 T) Oteft aut non immerito dubitari , anhaecat-1 tributa non folum fìnt effentia, fed etiam de • effentia ipfius Den-Nó funt enim haec oiaidem, narri relationes diuinae funt ipfamet effentia diurna,ìuxta (anatri doftrinam3& ramen non flint de effentid Dei,vt fic, iuxra veriorem fenrentia. Et iti creaturis differentia ind luidualis in re non diftinguiturà natura indiuidua,“& tamen nò eft de effentia eius. Dicunt ergo quidam Theologi, attributa non effe de effentia Dei fecundù ratio nes formales fuas.quamuis in re ab ipfa non di-fìinguantur. Quia bxc attributa conueniut Deo ràtiòne effentiae, & ita verè demonftranttir de Deo per ipfam effentiamtergo non funt de effen tiali ratione Dei.Ite vniì àttributù nò eft de effen ria àlrerius, alioqui oino inter fe có funderentur: ergoneq; effentiaeftderationeillorùiergone-què e contierfo ipfa funt de effentia Dei vt fic.
Sed hascrationes nullius flint momenti. Vnde j> v’ eodem modo certum exiftimo,& ratione naturali euidés,omnes has perfectiones abfolutas pro ut funt in pri mo cntesef fe de effentia eius. Quod piane conuincit illa ratio, quia Deus ex vi fui effe heceffarii éX fe ipfo eftens effentialiter fummè perfeftuiergo praecise conceptum hoc ens fectin dum id quodeft deeffentiaeius,includit omné poffibilem perfedionem: ergo attributa qua? fi gnificat has perfeftiones (impliciter, ita in Deo continentur,vt fint de effentia eitis^Confirmatur & declaratur ha?c ratio,na perfèftioties illp qns funtineffentia Deifmeminenter, prout iri ipfo funt, (unt formalilfimède conceptu effentiali Dei,quo modo dicebamus fupra cum Augufti-no,& Anfelrtio, q> creatura in Dep nihil aliud eft quam ipfa creatrix effentia,quia nimirum illa eminentia feu eminens pcrfedio , qnatn Deus in fe habet,ratione cuius dicitur eminenter continere inferiores perfeftiones,eftipfamet effen-tialis ratio Dei,atqueita deeffentiaeius :ergo & perfeftiones ilice qua? formaliter funpn Deo, prout in eo funt,funt de effentia eius.
yi.JI Antecedens • ftetiidenSjtiim quia Deusconti net inferiora omnia quatenus eft primum ens £ defe neccffarium, in quoeffehtialis eius ratio có fiftitjtuni etiam, quia fi illa eminentia non' effer de effentia Dei,oporteret intelligere in Deo alia rationem effentialem priorem lécùndum ratione qua fit illa eminentia,quia pri ma ratio vniuf-,ctiiufque entis eft illa quae eft ei effentialis. Inter rogabo igitur an malia priori ratione contineantur eminenter omnia,necne. Nam fi id aftirme» turjiam in ipfamet effentiali ratione Dei admitti .tur cotinenuaeminentialis talium perfefìiónu, ■7' --	& fuperftuèac falsò fingituralia eminentiaqux
non fit de effentia Dei.Si vero id negetur, fequi-tutrónem illaeffennale effe finita ingenere en-tis,qtiandqquidé ex vi illiiis nec formaliter, nec eminenter ora continetur in tali ente.Sequitiirde inde nullo modo poffe cotienireDeo tale eminentia, quia necconueqit formaliter ex viróms effentialis,vtdicitur. Neque étpót contienile có fequenter,feu concomitanter,quia nihil hocmo do conuemt alicui efsentire intiinfecè & cx pro-
jnitSjnifi quod in ipfamet effentia rerum emineri ter feu virtute continetur. Non potantem ip/a-= met eminentia nerontf-erriinenter contineri , ne procedatur in infinitum, & quia in illaeminétia nulla eft lmperfe&io aut ratio ob quam oporteat eminenter contineri,& non formaliter: (iftendui ergo eft in ipfamet rationeeffentiali per quam: Deus formaliter & effentialirer habet vt fit eminenter omnia,qu«e flint,vel effe poffunr.	>
- Prima veroconfequentia candé vJinhabet;& VII. fimrli feredifcnrfuiéftendi por. Primo,quia ita comparantur perfèébidries fimplicner ad effen-: tiam Dei, ficui i Ila eminens perfeffio qua Deus eminenter continet in feriores perfeéPones, nam code modo flint formaliter in Deo, & arqualem identitatem & intimam coniuriélioné habét cu effentia Dei.Seciidò, quia ha? perfeétionesfim-pliciter vt fìc non flint prius in Deo.eminéter, Cp formaliter,fedina formaliter,quia nulla includùr imperfeétioné, vel rationé qua abftrahere ab eis oporteat vt in effentiali iòne Dei cótincatuf, nec pót effe altior vel eminentior modus continendi haspcrfcéfiones qua formàlis:èrgocùin prima, & effentiali róne Dei fint neceffariò continéde, quia alias non éffet ìllaratioifimpliciter infinita, eft cittir,vqinea formaliter contineatur, ergofi-militer cócluditur else deefsétia’eius. Vnde praeterea cófitmatur,nà Deus eft perfcétiifimù ens, & perfcéìilfimo raodo quantum excogitari pót; perfeftior aut modus eft fi hafe ola includantur in efsétia Dei tanqna de efsétia eius,qua fi folum fini adiuncba,vel concomitantia efsentiam,nam’ priori mòdo ex vi prxcifi cóceptus efsentialis Intel ligirur D’etisinfinite ac (unirne perfeftus, po-fteriori autem modo minime,1 qu ia n i hil inceli i -gittir fummè perfeéhim , nifi formaliter aftcéìù Ììt omnibus pérfeftionibusfimpliciter.
VltimÒ declaratur in hunc modù,quia he per feìftìonésnó funt in Deo vt aliquid accidétale,ét. VIlr* per modu propriae palfionis, vt in fnperioribus demonftratum cftiluùt-eri ode’ fubftantia Dei, qtidquid autem éft fiibftantiale in aiiquo,efl aut natura ipfa,qua maxime eftdé efsentia, aut fin-gularitas naturae,qua? in Deoetiam cftdeefsen-tia.vt fupraoftenliim eft,licer in creaturis nò fic de efsétia^ vel perfonalitas feti propria ratio cóftì-ttiés pérfonam vt fic. Hae aut perfeétiones,quas per attributa fignificamus,non pertinent ad propria conftitutiua perfonarum,milius ergo fnper-eft modus quo póffiht efse de fubftantia Dei,nifi fint etiam de efsentia, leu efsentiales Deo.	■ . ?
Atque hinc patet lolùtio rationis dubitandi in	■
principio pofitte.Fateor enim, in vniuerfum no quodetodg contieni efsein re idem cum efsentia, & efsede recfi effeu-efsétia,na ad illud prius (ufficit q, in re non fit di deet ftmftiojad hoc veto pofterius necelse eft vt non poifit rei efsentia efse piene cóftUuta, praecifò eo quod df efse de efsétiaj & cófèqnéter vi hoc ip-fum ita in eius róne includatur, vt in nullo poifit reperit i talis efsétia,qmn de eius efsentia fit quid quid diciturefse deefséua talis naturae. Atque in hoc eft magna diffèlentia inter relationes diui-nas,& hxc attributa ; nam prxcifis relationibus concipitur efsentia Dei piene cpóftituta,& ideò qtfolibet peiìona figiilatim (umpta,pereadéefsé ti© abfolutà formaliter & efséiialiter cóftituitnr piene ac perfcftè Deusabfqtic aliisrclauonibus.
Tom.z.	E Vnde