Sedi. V. An Deus admittat cópoucionéaliqua accidentalem. 6i ex tali’genere & differentia non confticuetur in- A ex f.de Trinit.quod fate profèquittir ferm. 3 8. de finita effentia: ergo /impliciter repugnar infinita tépore.Aiia veto Pra-dicamcnta,ncque hiiiufmo effentiam vt fic ex genere & d 1 fteiqtia componi, di cóueniétià habét cù Deo, tèd ie|u emiriiter in
Quocirca,licer in Dcopoffit concipi aliqua ratio communis,faltem analoga, Deo& creaturis, & aliqùa ratio determinata,& propria Dei, non tante poffunt in Deò concipi ratio determinabilis & ratio determinans ita prxcife, vt neutra in altera effentia!iter includatur:eftenim hic modus compofitionis proprius rei finitae, quae ex vi fuae differentiae cónftitutiure includit limitata ac prae cifam aliquam'pérfeZionem.fed illa determinatio fimpliciori modo concipienda eft, ad cum vi delicet modum,quo (opra explicuimus determinationem cóceptuum tranfcendent alluna ad coti ceptus magis determinatos.
Et juxta hac rationem (quae pro capacitate ma XXXIII, teri^ eq qne dubio fufficiens)explicari facile potei! quasdam ratio,quae fepe Diuus Thomas vti-tur.quae alioqui difficilis exiftimamr, Probat.n, Deum non conflare genere ; quia fi aliquod effet genus ad Deum,maxime ens: ens autem non eft genus,Prior autem propofitio facile à nobis fun- B dari potefl, quia fi aliquis conceptus effe potefl communis Deo & creaturis, certe maxime ens, quod facile ex fupra diZis de analogia entis ,ofté di potefl :nam ratio in ente faZa habet locum in fubftatia,& in quolibet alio predicato communi; q> fi ea non obftànte ; daretur aliquod genus vniuoctim,etiam enseffctvniuocuDeo & cpea-turis. RurfiiSjficutens includitur in qnocunqùe determinanteipfum, ita quilibetcóceptuscoro-jnunis Deo includitur in quccunque determina teipfum ad rationem Dei : vel ergo nullum eft-genus ad Deum ; vel certe primirtn genus erit jpfnmens.D.Thom.autem fòlum exeo probat illam maxi mam,quòd effe eft quidditasDenens autfignificateffe. De qua probatione Caiet. 8c Ferrar.loeis citatis, & Sotocap. deòubftantia, multa dicunttergo vero cenfeo in vinate contine re rationem factam,& hoc modo habere efficaciam, nam effe Dei vt ficdicit totam quidditaté Dei,ita vt in quocunq; proprio & fimpliciffimo conceptu illius effe includatur tota perfectio ef-fentialis Dei,& ideò fi ensnó eft genus: nullum eft genus ad Deum.
’ Similiter iuxta prsdi&um difcurfum probabi c Ratio litarem habet ratio, qua prxfertim vtitur Duran-jtdide-pto- dus ad probandum Deum non effe in praedica-dusvdta ™ mento,fcilicet, quia Deus fecundum propriam , habilis^ effentialem, & cóftitutiuain rationem fuam nó £ail,r- dicit pratcifàm perfeZionem vmus Praedicamen ti, fed omnia includit, for-maliter quidem rónes plurnì emintter aut'omniù. Nó g, rónes aliquae Praedicamentales vtfic, in Deo formaliter repe-riaturmam vt cóftituutur in Predicamelo, inciti
. dùt limitation é & imperfeZioné: quo dixit Dio nyf.c. 1 .de diuin.nom.Deù effe fupra fubftantia, & Auguft.y.deTrinit.cap.j.Deumdiciabufiuè fubftannajfed <J> formales rónes & denominatio nes aliquorù Prtedicaméioru, sm abftraZiorem rónem,& analoga cóueniétià, tribuatur Deo cu proprietate. Quae cóueniétià analoga interdum eft cum primis generibus Pratdicamentorum, vt maxime conftat ir. fubftatia & relatione,interdu cu aliquibus fpeciebus,vt effefapréte,niftù, &c. Quo feniu locutus eft Aug. in priori loco citato
Deo cótinentur,folumq; per metaphora ei attri-buuntur.Ob hàc èrgo càm,& infinitam eminen tiara illitis rationis conftitùtiuae Dei non pót defi niri ad aliquod Praedicamenta, fed fupra omnia, & extra omnia eft tanqiiam fons ornninm,
Denique ex eadem ratione facile refpondetur xxxv. ad fundamentu contraria: fentétitr: qtiàuisenim Oppofita aliqua rationis conftiturjopoffit in Deo cogitar, nó tamé h?c,qu£ eft perforo pofirionem generis tìsfìr. & differentja::non quia»in rebus creatis gentis dr differentia ex natura rei diffinguntur; fed quia di cut rationes ita porci fas ac limitatas, vt repugnét diuina:infinitati & fimplicitati.Namex infinitate primario prouenit, vt in Deo concipi nó poffit propria ratio generis,;&differentia:,& confequen rer,quòd tanta fic Dei fimplipitas, vt non foium fecundum rem, fed etiam fecundum rationem, propriam compofirionem excludat.
SECTIO V,
Qiia ratione demonftravì po(]ìt non cjje in T>eo compoficionem accidentalem.
Iximùsde fubftatialibtis,& effen- *■ tialibus cópòfitionibus, ftipereft jumaccìdéà M	A óicendu de accidentali. In quare eflepoteft.
M	l’c^c aliqui Pbilofophi erraue-
rmt,tribuentes Deo qutedam acci dentia,vt refert D. Thom.i. cont.Gent, c.23. ex D-Thom. Commen.i r.Mcraph.tex.3roNihilominuseui-déti ratione offendi pót in Deo nullum effe acci-dés.Quod nó foium Theologi, & Patres Eccie-Ciz docuerunr,fed et meliores Philofophi.vt vide re licet apud Cyrillum Alex.lib. 11 .Thefauri, & Nyffenf’ Greg.Niffen.h0mil.5-in Cantica, & Aug.5, de Auguft. Trinine,4-& feq:& 7.de Trinit.cap.5.& ferra. Leo Pap’ 38.detempore,& Leonem Pap.epift. 93.cap-5. Sumitur etiam ex Arift.Sc Cementatore, ix.Me ta ph.quos in fra citabimus, traviando de a ! i is i n-telligentiis, Vt autem ratione probetur cóclufio, fupponendum eft, fermonem effe de.accidenti phyfico, & intrinfece inhterente, nam denominationes extrinfecè nihil ad rem praffentem faciunt,vt ex dicendis conflabit,
Trima ratio.
PRiraa ratio huius veritatis fumi poteft ex iis jjo quae fupra diximus de perfezione Dei; na ex eo q> Deus eft futim effe per effentiam, offendimus fequi ipfum effe fnmmè perfeZuex vi talis effejergo non eft capax accidentium quibus pei fi ciatur.Vtcnim reZè dixit Cyrillus fupra;[Perfe-Zoex fe ipfp nihilpót acciderejlnbftantia vero Dei ex feipfà perfeZa eftmihil ergo ei accidù,nà accidens ideò addi folet cffentiae, quia effentia ta lis eft cui aliqua perfeZio dceft,qua? peraccidés fuppletur.Dices,perfeZionesaliquaseffei Deo tantum eminenter,per effentiam Dei vt fubftantia infinita eft,& ideo poffe vlterius illa fubftantia per accidentia perfici, vt illas perfeZionesetia formaliter habeat, in quo nó augebitur perfeZio diuinsefubftantix.intenfiuè, fed extenfiuè tan-
tum,