Vili.
SeóbX. An Deivnitas demon ftretur.	99
A hoc ipfum,fcilicetefse quid creatum, includit imperfetta originem, feti imperfetto modu habédi, vel recipi édi efse, quo facile potei! alius nobilior intelligi verè,ac fine repugnantia vlla.
Secunda repugnàtia eft,q> éns increatum produ- IX, catalium efsentialitediuerfum, & libi acquale: nà' hocipfo q» habet efsentia qua; effe non pofset, nifi ab alio fieretfeu produceretur,talisefsentia eft inferioris rationis &ordinis, quia efset efsentia dependens 8c fatta: efsentia autem depédens, ex in-trinfeca ratione minus perfetta eftquàm efsentia ex fe independens. Vnde vlteriùsfit, tale ens non pofse efse infiniti! m in efsentia,cùmnon fit atqua ledili à quoproduttum eli .
Tertia repugnantia, qua; magis explicat prece- X.
déntes,quia veltaleensefsetin efsentia diffimile, &quaii diuerfum in fpecie : vel omnino limile & fola in indiuiduo diftinttum .Neutrum dicipotéft fine repugnantia : ergo : Prior pars de fpeeifica di-uerfitatebrobarifoiet, quia non pofsuntdari duo entia fpecie diuerfa a?qùè perfetta : qùod maxirnè , videtur vera in entibus habentibus efsentias fum-’ mè perfettas, &inclùdentibus in fe omnem entis -■ perfettioné, de quibus nó potei! cócipiin quofint diffimiles elsentialiter,fi vnuquodque talem habet efsentia qu$ includat totani entis perfettioné Sed hocipfum vrgentiùs declaratur,nam id quo conili tuitur efsentialiter-ensomninoincreatu & impro-duttum, oportet vtfit maxima perfettio fimpliciter fimplèxjcum cóftifuat éns lummèperfettum, quod excogitari potei!. Vel ergo talis perfettio in-ueniturformaliter in alio enteprodutto, vel non. Si primum ; ergo non èli elsentialiter diuerfum, quia repugnat ens elsentialiter diftinttum, habere in feformaliter propriam differentiam conftituen-tem aliud. Si fin,ergo tale ensnon eli infinitè per-fettum, cu in fenon habeat formaliter perfettioné illam funutìà & fimpliciter fimplicé,qua aliud có-ftituitur.Etindeetià concludi potei!,propriam ratione,& quali differentia virimi efsentialem, còlli tuentéillud ens produttum , non efse perfettioné fimpliciter fimplicé,qa repugnaretformalitercu differentia propria alterius entis improducti. Atq; ita non pofset conftituere ens fumm è perfetti! el-fentialitermà cóftitui efsentialiter,eft cóftitui fim-Ihilominùs dicendu eli, ex vnitate entis per G plicitér in efseentis, & ideò intelligi non potei! q> fe neceffarij euidenter inferri vnitatem Dei :	per differentiam qua? non fit perfettio fimpliciter,
• ___ j._i... j v r_	1 j./i._ conftituatur ens fimpliciter infinitè perfetti!.
ens ditto modo produci. Nà licèt demus Defi no À ^ducere neceflìrate nature inferiore entia, quod infra probabimus, tàmen aliquod libi aquale nó poffit necefiìtate nature producere quali ex naturi fecunditate , neque ex Dei libertate, qui fatis exercetur circa inferiora entia,neque ex alio capite Videripoteftdemóftrabile.Etconfirmatur,quiafe-cundù fide noftram vna perdona diuinanecelfitate naturi producit aliam , cur ergo non potèrit vnus Deus neceflìtate natura producere aliu ? Na rationes quibus hoc probari doler, in ilio myftério deli-cere, &eneruari videntur. Vt v.g.dolet id probari ex attributo fummi & infiniti perfeéiionis,quia oportet aliquam perfettioné effe inproduttò, qui non effet in,pdutéte,vel ècontrario: & ideò neuter effetinfinitè perfettus, & cófequenter neque effet Deus. Quiratioeadem applicari potei! adperfo-nas diuinasf&redponfio qui in eis datur,potei! in predenti dari.Nam fi illi duo dijexcogitarentur ef fentiàlitèr-&qtiafi fpecie diftintti, diceretur, aliqua perfettionem effe formaliter in vno, qui non effetformàliter in alio : eas tamen effe éminéter in _ vnoquoquijidq; datis effe ad infinità perfettioné. Si vero excogitaretur irti dij eiuddem perfetìionis, tunc negaretur, aliquàm perfeótionem effe in vno qui non effet in alio,quia omnibus éffent fimiles : &ita vnudquifque eflet infinitè perfettus, quam iris finguli èorunon haberent omnes enritates in-diuiduas taliuperfettionu : hoc enim adinfinitaté intenfiua non eli neceffarium. Alia ratió fumi fole! ex attributofimplicitatis,lcilicet,quiatalesdijcó--uenirent in genere, vel in fpecie, &confequenter differrent etià inipecie,velindiuiduo, &itahabe-' xentin fe conpofitioné ex gradu in quocóuenirét,-& in quo differrent. Qtre ratio fimiliterinftaripo-teli in diuinis relationibus feuperfonis : illi enim cóueniunt in comuni ratione relationis, & diftin-guunturin proprijs,finecópofitione in re,quia illa cóuenientia eli tàtùm rationis: idem ergo dici pol-fetin preditta Deorum multiplicatione.
Quttftionis refi tulio,tpropria^; de-monfiratio.
neceffariùjproducerealiud à fe effentialiter diilin ttù,quod polfiteffe Deus.Repugnantia autem qug in hoc inuoluitur, fumi facile potei! ex dittis fuprà de vnitate entis increati,nà eli fere eadem qui in multiplicandis increatis entibus reperitur. Pri-mafit, quia neceffariu effet tale ens effeproduttu per vero creationé, quàuis neceffarià & asternam , quia effet produttù exnihilo : tota enim entitas talis entis tà quoad natura, qua quoad perfona effet ex fe non ens,nifi ab alio Deo produceretur; & hoc el! produci ex nihilo, quia nihil illius entis ad ip-fius produttionem lupponitur : eflet ergo tale ens vere creatum, non poffet igitur elfe Deus : nam hatc duo,Deus,& creatum ens, inuoluùt in fuis conceptibus primaria diuerfitatem, vt ex dittis fuprà de prima diuifione entis facile cóftat. Et declaratur breuiter, quia conceptus verus Dei eli conceptus entis fumine perfeóìi, quó non potei! excogitari maius, vt fuprà explicatum eli : quolibet autem ente creato potei! aliud maius excogitari. Quia
conftituatur ens fimpliciter infinite perfetta. Tandem declaratur in hucmodu , nam fi illa duo entia efsentefsentialiterdiuerfa,cóparareturproducens ad productum ficut principium,vel caula atquiuo-ca ad efféctum ; ergo necefsariù efset totam perfectionem entis producti contineri affiori & eminé-tiori modo in producente, quia non contineretur formaliter,cu ponaturfpecic diuerfum: ergo eminenter: ergo illud ens productum non polset efse infinite &fummè perfectum, quia non potei! tota perfectio talis entis eminentius in alio contineri, quia in ipfa fumma & infinita perfectione includitur em in entifsimus modus habendi illam.
Probaturiam alterò mébru,fcilìcet,idétitatéfpe cifi'Ca cu numerali diftinctioné elsentiaru efse im- • pofsibilé in natura infinita. Primo, quia oftenfum eli fuprà efsentiam entis increati efse elsentialiter fingularé,quia necefsitas efsendi ab intrinlèco, nó potei! efsentialitercóueuire nifi rei lingulari: ergo imponibile ei! cp talis natura peraliquà jpducrio-.
Tom.a.	G a nem '