de fibi refultans declinare, feminam ad alium dimittendo, praefato feminae periculo non obftante; liquiderai Parochus pro fpir.ituali falutePa-rochianorum tenetur quidem, fi opus fit , periculo exponere propriam vitam corporalem; non fic tamen etiam fpiritualem , ut eruitur ex allatis verbis Chrifti Domini . Neque dicas , Parochum polle confidere , quod ficuti Deus haélenus ipfum adjuvit , ne decideret, ita ipfum inpo-fterum adjuvabit, ne decidat; hasc emm omnia ponderaverat etiam Do* dor Maximus, & tamen tum in Epiftola ad Nepotianum , cum in Reg. Monacho cap. de Caftit. clamabat : Ne in praeterita, cafiitate confidas , quia nec Davide faneli or , nec. Sampfone fortior , nec Salomone potes ejfe fapientior \ cumque agatur de direzione feminae , quae , ut ex cafii couftat, Parocho ingerit non leve periculum, non video cur magna temeritas, ac Dei tentatio potius dici non debeat illa fiducia; cum Deus ipfe tot in locis Sacrae Scripturae doceat nos, ut a periculis caveamus , lexque ipfa naturae clare nobis, infinuet ut prius nobis-, quam aliis , profpiciamus
GAS. IL Titius ob inceftum committum cum fuae Uxoris Sorore , monitus a fimplici Confettano, ut a petitione debiti abftineret , ufquequo retti-tutum ei fuittet tale jus, interim debitum, quidem non petiit, feda ta* ftibus impudicis non abftinuit. an peccaverit?
Refp. cum dift. Vel fecit hujufmodi tadus , feclufo ab utroque pollutionis periculo, & ad finem honeftum, puta, ad conteftandum, ac fovendum amorem conjugalem ; & in hoc cafu dico cum Sporer Theol. Mor. tom. 3. par. 4. cap. 2, fed. 3. Titium non peccatte, ne quidem venialiter. Vel fecit hujufmodi tadus cum praevifo , faltem in alterutro, pollutionis periculo; aut ad finem, moraliter malum; & tunc dico, Titium peccatte in primo cala mortaliter; in fecundo vero mortaliter, aut ve* nialiter juxta qualitatem finis, mortaliter, aut venialiter peccaminofi. Ratio pr. partis, eft , quia praefcriptum legis poenalis , cujufmodi' eft privans conjugem inceftuofum jure petendi debitum , ucpote odio-fum , exrendi non debet ultra id , de quo lex loquitur; fed ftri&e eft interpretandum , juxta celebrem regulam juris : Odia refiringi favores vero convenit ampliari» Porro Sacri Canones, Conjugi inceftuofe vetantes petitionem debiti , loquuntur de copula ab ipfo petita , non autem de taffibus;de ofculis, de amplexibus &c. ; fiquidem loquuntur expreffe de debito.conjugali , quod folvitur per copulam , ut conftat ex cap. Tua? fraternitati De eoqui cogn». Confang. & cap. Jordana? eod. tit» Ergo fi Titiusf a copula abftinuit, ac meros habuit tafhis, nil fibi vetitum exercuit; ac proinde fi eofdem habuit, feclufo ab utroque pollutionis periculo, & ad honeftum finem, prout fupra diciumeft, ne quidem venialiter peccavit. Neque dicas, cui prohibitus eft finis, prohibita-ette etiam media ad eumdem tendentia & ordinata , juxta illam regulam Juris : Cum quid prohibeturomne id prohibitum cenfetur & quo pervenitur ad illud , /. Oratio ff. de Sponfal. ;; ideoque cum tadus ordinentur ad copulam , femel ac Titio haec vetita erat eidem vetitos fuifte etiam ta-dus, per quos propterea peccavit.: Ne dicas, inquam ; Attumptum enim valet, quando id, quod eft medium , adhibetur, ut medium ex intentione finis., Secus vero fi e contra, quando nempe exercetur ut afr’o , in qua operans fiftit ; vel fi eam ad aliud ordinat, eam dirigit ad finem honeftum , a prohibito omnino diverfum ; tunc namque hujufmodi adio s, fi, ut taliter fada , non comprehenditur a legis praefcripto, operans nora hujus tranfgreffor ; ut explicari pollet innumeris, exemplis « Cum ergo