Caprinella Rbef.
De collocatione Vocabulorum iam ditiorum in oratione. ,
CAP. XIII. Art. II.
POftquam fyluam vocabulorum propriorum, & mutuatorum, nouorum, & veterum, habueris, de coi. locatione cogita : qua? requirit ordinem, & iunduram.
In ordine primo fcinper augebisin maximum, & iii minimum.
Secundoordinemnatura? tenebis, vt qua? priora funt prius dicas, ynum diem, & noétem, non è contra, nifi ‘Vbi ordo doéìrina? aliud pofeit.
Tertio Claudes verbo fenfum potius quàm nomine: quod invulgari lingua etiam Boccacius feruat. Vbi tamen afperitas efiet, refpice fonum meliorem. Tranfpo-nes enim donec confonent.
Inlun&ura non fit afperitas confonantium literarum in fine praecedentis, & principio fequentis diólionis fe 'collidentium. Nequèfithiulca oratio, vocalium prefer-tim earundem obuiantium. Nec fyllabx vltimx Prioris, fint prima? pofterioris. Monofyllabarum continuationem .vitabis, & polyfyliabisintermifees. Varietatem amabis, qua? numerum 'auribus intonet. Nec in bis luperftitiofus eris» Potius fententiani, quam verba concinnabis. Eft vbi afpera'requiritur, & vbihiulca,|&c. vide poeticam.
De -Periodis.
Art. II.
tur in membra, & incifa ; qua? fanéius Hier, vocat cola?, & commata, cum Gra?cis. Membrum cft fenfus numeris conclufus x fed a corpore abruptus u ideo per fc vi®