tàiepifcopl & Epifcopi libertatem habeant , d te invefiitos Epifcopos & Abbates canonie è confecrandf protdecefiores enim veflri Ecclefias Regni fui tantis Regalium fuorum beneficiis ampliarunt, ut Regnum ipfum Epifcoporum maxime r/ Abbatum pnefidiis oporteat communiri, & populares difienfiones, qu<e inElefiiio. nibus faepe contingunt , Regali oporteat Malefiat e compefcì.
Gfuamobrem prudentiee tu<£ & potsfiati cura debet foli Icilius imminere , ut £7* Romande Ecclefi<e magnitudo & c set era-rum falus tuis, profilante Dominò, beneficiis df fervitils confervetur. Si qua igitur Eccle/ìafiica vel pecularis potentia , aut perfona , hanc nofiwe Concefio-
Eleétìo per Abufum Saecularis Poteftatis.	187
ni, ut obijciebajur , facrilegum privilegium donàflet, extremó Concili) die , audientibus omnibus, eft ira locutus : Amplefilor omnem Divinam Scripturam, (fi precipue decreta Domini mei Papx Gregorij , dp De atte memorile Pap<e Urbani. G)tpe ipfi laudaverunt, laudo ; qu<e ipfi tenuerunt , teneo ; qu<e confirmaverunt * confirmo ; qu<e damnaverunt,damnoqu* repulerunt ,r epe Ilo ; quoe interdixerunt, interdico ; qudeprohibuerunt ,prohibeo\ in omn ibus & per omnia , in bis fem-per perfeverabo. lòaron. tom. ix. ad amplii’ §.7»
Hìs didìs furrexit Gerardus Engolismen-9^ fisEpifcopus, Legatus ex Aquitania, & totius Concili) confenfu , iententiam ex fcri-nis paginam fidens contra eam temerario pto pronuntiavit hòc modo : Privilegium illud, quod non e fi privilegium, neque vero debet dici privilegium , fed pravi-legium, pro liberatione captivorum Ec-cle fide 3 d Pafchali Pontifice, per violentiam Henrìci Regis extortum , nos omnes in hoc facro Concilio cum eodem Domino Papa congregati , Canonica cenfurd dfi aufiloritate Ecclefiafiicd, iudiciò Sanili Spiritus condemnamus , irritum effe iudicamus, atque omnino caffamus , (fi ne quid au filor itatis dfiT efficacitatis habeat* penitus excommunicamus. Sfuod ideò damnatum e fi, quòd in eo privilegio continebatur , quòd eie filus canonici d Clero dp" populo , d nemine confecretur , nifi priùs d Rege invefiiatur, quod efl contra Spiritum S. & Canonicam inflitutioncm, Èaron. cit. loc. §. 8.
Invaluit fama huius conciliaris fententiaj^i» in Germania, radicésque egit contra Caefa-rem , ex quibus nova nafeerentur lolia ac zizania , quandoquidem Proceres , imprimis Saxones anno 1114» decoftà priori calamitate , arma fequenti anno in Caefarem verterant, varifsque alij Rempublicam ad Henricum notis taxabant , infectabantur-que: &, ut multadiflimulem, en! Caelat denuòItaliam ingreditur, Urbemque anno 1117. Pontifex Caffinum fecedir i Caefat à Mauritio Bracharenfi Archiepifcopo ante Corpus B. Gregorij inauguratur, & inde co» ronatus ad Longobardos recedit. Pafcha-lis vero Pontifex in Urbem, abfente Imperatore, reverfus, brevi poft moritur, & in eius locum Gelafius II. eligitur.
Indignatur defuper Henricus V.,Romam properat, & Gelabo vix per fugam elapso in Galliam , conftituitPfeudo - Pontificem Mauritium Burdinumfub nomine Gregorij* En! novum fchifmaJ ConoPraeneftinusE-pifeopus, dum hxc in Italia geruntur, Coloniae, Frizlarixque celebrat Synodos, degentem in Italia Cxfarcm iterum iterum-que excommunicat.
Regreditur his auditis Caelàr anno 11 j 8.^4,’ (A a) a	ia
aufu venire tentaverit, anathematis vinculo, nifi refi puer it, innodetur , hono-rifque ac dignitatis fute periculum patiatur. Obfervantes autem h<ec mifericor-dia Divina cufiodiat, perfonam ac Maiellatem , potefiatémque tuam ad honorem fuum dir gloriam feliciter imperare concedat.
g9. obftupuére multi, haneque transactionem Pontificis cumCtefarc non probavere; quod ùt advertit Pafchalis,fcripfitis litteras circulatorias in orbem, quibus faftum fuum excufabat. Quo titulo Ivo Carnotenfis de-fenfionem PafchalisPontificis fufccpit: Non enim, aiebat, praevaricator efi legis,qui delinquit in legem , aliqua fallente furre-ptione , vel impellente nec effit at e , fed qui legem impugnat fiudiosè, dP“ deli&um fuum non curat agnofeere. Unde hunc excefumeius (ait cit. Ivo Carnot. ) non tantum non accufamus, fed di flant e ratione approbamus, fi imminente firage populi, paterna charitate, cùm nonnulló vulnere fuo fe tantis periculis voluit obijeere, ut maioribus morbis poffet fyncerd charitate fubvenire.
Pafchalis diluendo? infamiae causa, quam contraxerat in Ecclefia , anno 111 x. Late-ranenfe convocat Concilium, ac de Sede Apoftolicà, Imperioque Romano ad Patres refert. Ubi, cùm is à picrisque notatus fuiflet, quòd Henricum , capto pontifice, vinótìs Cardinalibus, ac multò Cleri, populique profuso fanguine, hominem infamem, ad imperiale provexiflet faftigium, Epifco-porumque Invcftituras, quas maiores eius acerbiflimis vexationibus & exiliis defendif-fent, condonaffet indigno privilegio. Re-fpondit Pafchalis, fe, quod egiffet, necef-fitate cogente egide : neque aliter imminentem populi ftragem, incendia Urbis prohibere potuiffe. Id , fi piaculum putaretur, fe arbitrio Concili; expiaturum. Tali re-fponsò accufantium ira lenita, ne quis de fide eius dubitaret, quòd facrilcgo homi-R.P. Rcdn Tom. 11.