211
LiberXXIX.
A	SOPHISTA*
ESt& in facrisnoftrorum literis myftica de Ranis TEgyptiacis mentio per-quàm frequens,qu£ iupiter in .fcgypto plueript.Sophiftaru nugas, & dia-ledicorum garrulitatem,pereas.dodores quidam inteliigunt, fiueob nullius lignificanti# vocem tam argutam,tamq; pertinace,fiue in luto voluptuofa fic carum habitatio,quoru vtrunq; Sophiftis attribuitur. Ab excellentia auté So-phiftam j^gyptium vno dodorum omnium confenfu dicere mos eft,quod ad Protea nonnulli referunt,qui le omnia in rerum miracula transformaret. Sunt qui Ransehyeroglyphico hscreticos notent,qui,vt Eucherius ait in coeno vilif-fimorum fenfuum commorantes, vana tantum gàrrulitate oblatrare non defi-nunt.j5.ncas vir PIatonicus,Theophrafto,Ran? vtitur exéplo,dum Cleòta gar-rulitate nobile taxat:Nece’ffarium,fi vera fit opinio Theophrafti, q> anima: poft obitum brutis applicarétur,quorum vitam viuere vifi fuerint,vt Ran# & Cleo vnà femper futuri elfent. A' vocis autem afperitate Rana: nomen apud Gr?cos /3aTfcc'%a>,quafi ^oaV/wxov dicas,quod apud interpretes Theocritianos Thali-g fijs inuenias./Soorpctxov vero,fi nobis dicere liceat,alpenfonum poffumus inter-	*
pretari.Vnde de maxime difsimilibus dicitur,Rana cu grilloiid enim locuftaru genus valde muficum,& ob acutum molliter ftridorem, conciliando fomno à delicatis hominibus expetitur.
D AE M O N E S.
QVinetiam in diuinis literis Rana? fimulachra funt cacodsemonum, quod libro Apocalypfeos luculentè fcriptum eft.Et vidi de ore draconis fpiri-tus tres immundos in Ranarum fimilitudinem.
P O E T AE.
ADamantius tamé afpera quada feueritate cómotus,per pharaonic# plag$ Ranas myfticolènfu poètarum carmina fignificari putat,q> inani quadam
& inflata modulatone,cuiufmodi eft Ranarum fonus,{ìueille cantus fit,mortale genus omne in fabularum ineptias illexerit. Nulli enim rei animai id idoneu aut vtile,inquit ille,comperitur,nifi q> improbis & importunis clamorib9 ad ne-gocioforum atq; ocioforu fimul faftidium vfq; obftrepat.Miror vero cantre eru ditionis virum haec de poètis lenfiffe,cùm prsefertim vbiq; fit interioris,vt iplè <C dicere {òlet,litersefpeculator:neq;animaduerterit,dum poétascarpit Moyfi, Hieremia:,Efaiae,& plerifq; omnibus Prophetis alijs fe conuitiafacere qui va-ticinia illa de diuinis humanisq; rebus cunda luculentis carminu numeris có-icripta elaborataq; libris demàdauère.Quod fi quos reprobare volebat,dicerct làlté qu# carmina,quippe Ithyphallicàne,an Fefcenina,an titrochaica Bacchi, quos Poètas intelligeret,ne ob huius vel illius impuntate fandifsimu hoc omnibus nomen profanaret,ipfumq; totius mundi conditorem Deum, qui apud Grascia? toti’ Chriftianos poèta: nomine làndè colitur,inceffere videretur. Na que nos fadoré coeli & terra: dicimus,Graeci dicut
SILENT IV M.
G Ontrà verò,vt vnde difcefsimus reuertamur,inuenias filentium fignificari etia per Rubetam ranam illam grandifsima, qu# geminis veluti cornibus infignita eft,propterea obferuarunt magi,fi ea in multitudinem vociferatio-nib’.obftrepenté inferatur,filentiu fieri.Eoq; fpedare nonnulli putant Ranam illam Mccoenatis celebratifsima.quais literas & tabellas obfignare folitus erat, vtpote qui ca qua: literis crederei, filentio inuoluenda effe cómoneret. Sedem
M