hominibus . Hic quidem eil Ecclefiaftici Principis ״ charaâer, ifque præcipuus, ,quo divinæ largitati re-fpondet, a qua autoritärem agnofçit , & hominum indigenti^ fubyenit , ob cujus leyamen a Deo ere-dit potefìtatem accepiffe.
Dignare ergo , PRINCEPS EMINENTISSIME, ut nos quoque ad Te accedamus , offerentes Tibi, quæ in Dei honorem , & in Proximi utilitatem , pa-ravimus ; & a Te quoque implorantes protechonem tuam , qua‘fiet , ut Deo honor non denegetur , & Proximo commodum non contendatur. Et fi in hi-fce Differtationibus noftris aliquid offendas, quod tuam obtineat probationem, reminifei digneris, quod illud vel a tuo didicimus colloquio , vel a tuo exemplo comparavimus. Nos interim Deo humillimas agen-tes gratias, quod aliquando tenuitati noftræ largitus fuerit , ut in tuum admitteremur confortium ; eun-dem obnixis precibus deprecamur, ut Te fofpitem per annos multos conferyet ; unde Ecclefia fua poffit in Te modo fortifiimum habere brachium, quo .illa exequaris, ad quæ ex munere deftinaris ; & poilmo-dum fapientifiimum nancifci caput, quod eandem re-gat, doceat, atque gubernet.
./5 '־' <׳־
«