pluris ed, anímoíe quoque, dedicemus־ AJiter pro-fedo res fe habuiffet , li nodræ tantum pudllitatis confcii, & tuam, five generis, fiye do&rina, f1ve_ dignitario> eminentiam fofpiçientesי coram Te, no-lira ferentes dona , qua font pauperrima polira men-tis fœtus, apparere fodinuiffemus. Deterruillet enim nos hinG inopia , qua laboramus , inde magnitudo, qua fulges, ut ante Te prodire omni ex parte eru-befceremus. At concepta a nobis de Te opinio , & quidem a prima tua atate , in qua in, tuorum lìu-diorum confortium nos admittere dignatus es , ani-mum revocavit׳, fecitque fornii, ut Tibi offerremus matura, qua jam olim acerba non rejecifli.
Accedit, quod ab illa quoque atate, & in polle-rum femper, in Te fufpeximus inculpabilem morum innocentiam, eximia doctrina prailantiam, & norm vulgarem prudentia , moderationis , juditia lau-dem , quibus per omnia munera , qua fupra invi-diam omni ex parte imple vidi , nobis , & omnibus illis, qui Te agnofçebant, in admiratione fuifti ; ita Ut commune fuerit omnium judicium , Te aliquan-do ornatum iri illa praclaridinia in Ecclefia digni-tate , quam ad prafens exornas , & yiciffim ab ea_ exornaris. Hac çogitantibus nobis, antiquum animi, mentifque, robur , redit, quoad Te accedere, & Ti-bi arridere, non vereamur . Cur enim rejicies, qui Te obfecrat , fi neminem 'Te interpellantem repel-Iere confuevidi ? Hoc effet equidem vel antiqua tua probitatis injuria, vel omnigena tua dottrina offen-fio , vel altìffima tua dignitatis detrimentum ; su quibus fufpicionibus tantum abed, ut vel in minimo ladaris ? quod potius in fumma dignitate pofitus, fummam quoque exerceas virtutem , cui fumma di-gnitas aquiparatur.
Hinc SANCTISSIMO CLEMENTI acceptus, non folum