Qtußt certitudo fcientupojßbilium ,&c. 33 errat Adverfarius , quando pro amplificanda in Deo potentia , fcientiain minuit, quafi attributa Divina fingida non fint pro fuis refpeâivè generibus invicem paria , & obtinentia pariter eminen-:־ tiam omni excogitabili fuperiorem. Tum pro follinone difficultatis qua? additur , addo rationes illas primordiales five eflentiales , Divinas per poffìbilia contra- (ranetas ria imitabiles , non effe in effentia Divina contrarias , quia vi- j'¿"“"“, delicet non funi in.illa, nifi juxta modum eminentialem fimpli- rieras in ciffimum , & eapropter ab omni contrarietate immunem. Atque ha?c eft ipfiffima illa doátrina theologica, quam S. Dionyfins oliin fica. ex s״■-tradidit probans multis ,.&• ratiociniis , & exemplis omnia in D10nyfio• Deo, ut caufa omnium, etiam contraria, effe unita. Itaque S. Do¿tor, cujus atithorttatem pro data occafione in compendium contraham , poitquàm attulit exemplum anima? copulantis uni-formiter& inconfufè rationes atque virtutes tam contrarias tot naturarum, quæ Orbem complent , fic concludit de Div. Nom. c. 5.5.7. N on efligitur atfur dum , inquit, ex parvis & minutes imaginibus efl exemplis ad caufam omnium afeendentes, fopermunda-nis oculis contemplari omnia in caufa omnium ,