4<י DifpMtdtio prima, Art, III.
«.¡ici præfcientiapoffit ac debeat, juxta vulgatum, & in Scriptu? ris , &: apud Patres loquendi njorern.
XXVI. De catterò rurfus non accipi præfcientiam in Scripturis folùm
OUgeaesn״ *n ^en^'	præfcientiæ , fed etiam in fenfu alio non ita ftric¿
mtn to fcientiæ , qua Deus non tantum prænofcit futura, fed probat «elh?atln* & ¡c*e״c*â fuá effe digna ducit, annotavit olim Orígenes expo-nens illud Apoftoli , ad Rom. 11. 2. Non repulit Deus plebem fitam, quam prœfcivit. Verba Origenis hæc fune. L. 8. ftiper c« ii. ad Rom. T. 2.• Quomodo autem illos, quos prafeivit, & vocavit} & quos vocavit, illos & jufiìficavi t, jam fipra diitum efi, quod prf.fi-cire Deum non tantum pranofeere futura , quod nec dubitari potefi i fed probare & fidentia fuá digna ducere, in Scripturis ponatur. Sic-
que tota præfens difficultas manet 1'oluta.
XXVII. Pro folutione autem difficultatis, quæ additur, dico neque fu-Decætero tura , neque præfentia, uti neque pratterita dici , nifi per rela-fentU fum " donem ad tempora diveria: & hæc efi relatio propter qua!n,& Deo;&ideo variis nominibus fubjacent , & variis fcientiis , aut fcientiaruin futuor1״ )?™'׳OÍ¡*S correfpondent apud nos , quorum efi obnoxium effe muta-præfentium tioiiibus iifdein temporum. At quia effe Divinum nullas hUjuf-unacftfcien- mocjj patitur viciffitudines temporales, hinc apud Deum præte-rita & futura cum præfentibus confunduntur : & una proinde om-nium apud illum efi fcientia. Neque in contrarium urgent ver-ba illa , quæ de fapientia leguntur Sap. 8. 8. Scit preterita & de futuris afiimat quia hæc æfiimatio de futuris nihil aliud fonar, quàm fcientiam, ut patet ex verbis in eodem verfu fcqucntibus. Signat¿“ monfirafidt ¡antequam fiant ¡ & eventus temporum & fiecu-
lorum.
XX vi II. Aut fi contenderet adhuc Adverfarius verbum illud afiimandi Tum id , fonare in hoc loco aliquam fcientiæ diverfitatem , aut aliquam icientiæ imperfeóìionein , nihil obfiat, quin’ refpondeatur refe-
*ionefututo- rendum hunc locum effe ad fapientiam humanam, quæ quantum-fp"ìù"ad vis præcellens, futura novit miniis , quàni præfentia : imo potius fcientiam non novit, illa conjicit, & in hoc fenfu non Icit illa , fed æfti-fcHcTha ’ lnac• De cætero fi non luditur in terminis , perinde efi aliquid 1eaoara0 fciri & æfiimari : fed in hoc cafu omnino alia efi æfiimatio Dei, alia hominis. Nam priori nihil non obvium efi, nihil non celer-rimé , & intimé notum uno intuitu ; pofieriori autem pauca finit, quæ vel cum improbo labore pateant, etiam ex illis, quæ ve-niunt in profpeóìum,fiditi legitur Sap. j>. 16. Et diffìcile afiima-mus qua in terra fiunt¡ & qua in profpettu fiunt invenimus cum latore!.