121 Diíp.IIÍ.Part.V.deinformationemat:&c. 122
propofita, cuius tamen fumma & vis eft haec : polita causa formali Deus non poteft impedire eius effe¿! um ; quòdfiipfi refpondeashoc non effe verum de effeâu fecundarlo formali, qualis eftexpulfioformæpræexiftentis. Inftat: Quan-doefFeâus fecundariusformalis eft maximein-tim us primario, eftquepriuatiuus, tunc non po-teft diuinitùs impediri, in præfenti autem ex-pulfio formæ eft effeàus maxime intimus for-mæ aduenienti, eftque priuatiuus. Ratio eft, quia nifi forma adueniens expelleret præexiften. tem, non poffec dare effe compofito fimplicì-ter, nec effet aitus primus, nec faceret compofi. tum perfe: at repugnat, quod non det eflè firn, plicitercompofito, &n'onfitaâus primus, nec faciat compofitum perfe ¡ cùm ergo forma ad-ueniens non poffit haec habére , nifi expellatur prior, & tamen illa omnia debeat habere ,alio-quin non effet forma fubftantialis,fequiturcon-tradiâio , quòd ingrediatur materiam , quin priùs forma prior fubffantialis difcedat.
R׳li<	Refpondeo falfitatem huius rationis eui-
denter patere ex refponfione ad inftantiam fa-¿tam ab eoderu Collegio Complut, ad fecundam pro refolutione rationem. Dicendum itaque eft illum effeâum fecundarium non effe intimé dependentem à primario. quia etiamfi non ex. pellatur forma praecedens, non tamen delinet forma adueniens elle aâus primus, & dare effe compofito !impliciter, & cum materia facere vnum per fe, vt vidimus in refponfione ad in-ftantiam contra fecundam rationem &־ ex parte in refponfione ad inftantiam ad primam pro re-folutione rationem.
a¡ fnSdì. Obijcies fecundo : Non poteft vna forma duas informare materias, ergo nec vna mate, ria à duabus formis poterit informari : Proba-tur antecedens: vel informaret per nouam vir-tutem aduenientetn, vel per veterem : non per veterem, quia per veterem non erat potens, nifi vnam informare־ fi enim fuiffet potens infor-mare plures , potuiffet naturaliter informare plures : non etiam per nouam -, quia illa noua foret femper pars integralis formæ , quòd au-tem fit pars integrafo, habet à quantitate,quañ» titas vero cùm fit accidens, non poterit dare vim fubftanrialem ad informandam duplicem materiam. Deinde forma, licet maior fit, cùm tamen fit vnica, habetur, quòd poftit quidem c maiorem materiam informare, non tamen du. plicetn, quandoquidem eft tantùm vnica, ideó-que fi materia fit vnica ־ non poterit à duabus
formis informari.
Refpondeo: Quòd fi Collegium Complu-tenfe confuluiffetRuuium trattattt 20, deforma ejuafl.f. vidiffethanc fuam rationem fufficien-ter folutam, quæin fumma hæceft ! virtus ele. uata non eft magis potens, quàm non eleuata, ergo, etiamfi virtus informans eleuetur à Deo, non poterit tamen dare materiæ, nifi propriam virtutem. Refpondet enim Ruuius, quòd ele-uari dnpliciter contingit, nimirum veladeffi-ciendum, vel per modum applicationis ad cau-falitatem exercendam , & proprium effeâum præftandum, hoc eft quòd poffit forma eleuari eirca plures fimul effeâus præftandos : licet pri-
mo modo virtus eleuata non habeat maiorem virtutem , quam non eleuata, attamen fecun-do modo maiorem virtutem habet, id eft piu-res effedus , quos poterat naturaliter fucceffi-uè præftare, eleuata fimul illos præftat: vnde nonattribuitur mator virtus qcioadentitaiem, bene tamen quoad applicationem , igitur scU Spfum eleuata præftabic non per nouam virtù-tem caulàlitatis־ fed per nouam virtutem appi¡-cationis.
Obijciunt alij : Completus appetitus non ofj«.*««• poteft ampliti! compleri,fed materia,vnâ forma fubftantiaii informata habet appetitum fuum completum, ergo non poteft amplitis per aliam fimul compleri.
Refpoudeo duplicem eflè appetitum ad xfr formam in materia, naturalem icilicet, & ohe-diéntialem , feu intenfiuum , & exteníiuum: vnus quidem eft appetitus materiae ad formam vnam fimul, & ferne) tantum habendam natu, ralis, &intrinfecus; at obedientialis, & extrin. fecus eft ad plures formas fimul habendas: ra. tioneergo huius pofterioris appetitus Deuspo-teft facere , vt duæ formte informen? eandem numero materiam.
Obijcitpraetereaprzwi) Petrus Niger : Sicut ־״״י fe habent fenfibilia, ica & inteiligibilia : fed duo fenfibilia. vt puta duæ figura nonpoffuntdiui-ni tùs effe iti eodem fubiedto, ergo nec duæfub-ftantiæ, quæ funt duo inteiligibilia ־ poterunt effe in eadem materia. Maior videtur certa ex. perientiâ , nam à fenfibilibas ad inteiligibilia manu ducimur, minor vero probatur : In eo. dem corpore non poteft effe fimul, &femel fi-gura triangularis, Stquadrangularis.
Refpondeo effe difparitatem ; quia vnum corpus non poteft effe duplex figuratum, ma-teria vero poterit effe in duplici compofito.
Deinde poterit dici duplicem polle elle figu-ram in eodem corpore diuinitùs: qua reipon. fio eft vera fecundùm eos, qui tenent figuram,
& rem figuratam diftingui realiter! illi vetó , qui tenent non diftingui, ideò dicent־vnum corpus non poffe habere nifi vnam figuram, quia cùm figura fit propria terminatio corpo, ris, ipfique ita intima, adæquata, & infepara-bilis, non poterit vnum corpus nifi vnáfiguri terminari » & cùm vnum corpus habeat adua-liter vnam figuram non amplius retinet poten-tiam naturalem ad alias -, fed materia habens vnam formam retinet potentiam naturalem ad alias : verius tamen exiftimarem vnum cor-pus diuinitùs poffe habere duplicemfiguram, ficut nec repugnat vnum corpus effe caiidum,
& frigidum, vt poftea dicemus in fine huius par. titionis.
Obijcit fecundo : Omnis affus perficiens ©¿ÿ fuam potentiam , ipfam totaliter occupat , & continet, fed iufceptiuum occupatum, & re-pletum nihil fufcipic.quoufque euacuetur, ergo cùm forma fubftaatiales habeant idem fufcepti. uum, impoffibile eft, vt materia fufcipiat vnam formatn poftaliam,nifialiâ priùs abieââ. Mi-nor patet, maior probatur, quia de ratione aâûseft perficere, terminare, ac complere fuam potentiam,
E	Refpondeo