■/
233 Difp.VI. de reliq: ípe¿t: adoéto Phyfzlib: 234
quando vnum eft perfedè fphæricutn,& aliud perfedè planum -, tunc enim fe tangunt in pun. ¿10, fiue reali, fine imaginabili, iuxta diuerfas opiniones in materia de quantitate de ta¿lu cor-poris fphærici, & perfeile plani
Quarto intelligi poteft difficultas, an v.g. in motu illo quo furfum emittitur fagitta, & po. ileafuoponderedefcendit j an in illo moture» filientiædetur quies?
Refpondeo affirmatiuè 5 quia inter motum purè violentum, & purè naturalem, nifi aliud obftet, datur quies; fedmotus fagittæ furfum, eft purè violentus , & motus eius deorfum eft purè naturalis,ergo inter vtrumque datur quies; nam duo, motus omnino contrarij debent effe duo motus beneficio quietis interrupti : ìmà
videmus fagittam antequam defcendat veluti fubfiftere.
Quod fi dicas, ergo graue quìefcet furfum ; Deinde diximus illum paruum corpus, cui oc-currir magna moles non quiefcere, ergo neque fagitta.
Refpondeo ad primum, non effe inconue. niens, quòd graue quiefcat furfum violenter, li* cet repugnet quod quiefcat naturaliter i eftve* rò magna difparitas inter fagittam > & illud par. uum corpus -, nam fagittæ nihil occurrit, illeque defcenfus fagittæ eft purè naturalis ; atilliparuo corpori occurrit magna moles, violenter reper. cutiens illud paruum corpus ; quare maiori ex
parte defcenfus illius parui corporis erit violentus.
DiSPTTATlO SEXTA,
D E
RELIQVIS SPECTANTIBVS AD OCTO PHYSICORVM LIBROS. aperitur Diflutattonis flatus.
¡ I conferantur ea quæ in prædi-camentis Metaphyficalibus didla funt à nobis, vt pote de quantitate, vbi, loco, vacuo, & tempore, cum ijs quæ ha. élenus in iftis Phyficalibus explanata funt, manifeftum relinquetur , ad complementum doilrinæ in oilo Phyficorum libris proponi folitæ, fupereffe tantùm tres difficultates: Prima eft de infinito, an poffit dari ? Secunda de terminis rerum natu, ralium. Tertia de earundem incœptione & de. finitione ; quæ tria tribus partitionibus enoda, buntur.
S V M M A
Dicendorum in hac difputatio-ne fexta.
i Vmero i.fexdecim rationesproban-tes pro Nominalibus dabile effe ailu infinitum afferuntur. Num: 2. po, nuntur ■uigtnti fix rationes proban. tes impojfibilitate infiniti atlu, etici diuinitut■ Numi j. fioluuntur argumenta nomina-lium. Numi 4. fioluuntur rationes negantes poffi-bilitatem infiniti atlu. Numi}. Concluditur proba-biliits effe, non poffi dari infinitum aclu. Num: 6. Uiuentia poflulant maximum quodfic, & mini-tnum quod fic. Numi 7■ 1Au inanimala poftulent minimum quod fic ? problema efi ; & rationes pro ■vtraque parte afferuntur & fioluuntur. Num 1S. an qualités habeat pr¿fixos exfiua naturaterminosl problema efio, rat ione[fi pro vtraque parte afferun-tur & fioluuntut. Num: 9. quid teneant Philofiphi circa incceptionem & defitionem rerum ?
Partitio. I.
De Infinito.
laboremus in æquiuoco, videndum im. s««/»/»» ' primis eft, quid nomine infiniti iutelligant
hic Philofophi ?
Pluribus ergo modis fumitur infinitum:
*Primo, pro eo quod eft impertranfibile, quia eft indiuifibile, cuiufmodi funtres fpiritales, quæ cumcareant quantitate, dicuntur impertranfi. biles : Secundo fumitur pro eo, quod difficulter pertranfitur : fic labyrinthus dicitur infini-tus : Item pro eo quod difficile poteft attingi, fic mare propter fuam profunditatem foletdici infinitum: huiufmodi variænominis infiniti V-furpationes minus propriæ, minufqueà Philo, fophis receptae funt.
Sed hæ duae communiter recipiuntur, nera, pe infinitum adlu, & infinitum in potentia : In. finitum ailu vocatur etiam infinitum cathego-rematicum : Infinitum in potentia, vocatur in. finitum fyncathegorematicum. Infinituma¿lu, feu cathegorematicum dicitur illud quod habet partes aclu infinitas, fimulque exiftentes■. dico fi-mul exiftentes ; nam fi mundus v. g. effet ab æterno , Coelorum motus iam perfeciffet circu. los infinitos ; qui tamen numerus circulorum non effet infinitus cathegorematicè,quia omnes circuli non effentfimul exiftentes, fedfucceffi-uè; Idem dic de beatorum cogitationibus, funt enim ad omnem aeternitatem: quia tamen vna eft poft aliam, & non omnes fimul, ideo dicun-tur effe infinita: tantùm in potentia : Illud au. tem infinitum atftu magis propriè vocatur infi. nitum: at infinitum in potentia, eft illud quod, de fe & ailu eft finitum ; ipfi tamen detrahi, ad-diue poteft in infinitum, cuiufmodi eft conti.