37Difp.II.Part.ní.deleuionb9mat:IIdiffícult.38
tionali non annihilaret materiam,neceffariò re-maneret materia, hoc autem paílo reliílá mate-riá Deus non concurrat ad alterius formæ intro, duilionem, tunc materia erit fine forma. Con-firmatur, quia non videtur materia tam paruæ effeendtads, vtaddefitionem alterius delinere debeat ,addequód Deus poterit peculiarem ad-dere concurfum, quo conferuet materiam fine forma. ' - ׳	> ■ *¡tí- .i¡
N°"sl■	Nono: Vtfe habethabitudoformæadm».
■teriam ־ fic fe habet habitudo materiæ ad for-mam : lèd poteft forma effe fine materia.ergo & materia fine forma. Maior patet, quia refpeilus vtriufque eft effendalis, minor etiam clara eft in anima rationali, quæ fine materia exiftit. Con-firmatur etiam maior,quia materia,de forma vi-dentur effe duo correlatiua, correladua vero fi-mili modo fe habent inuicem.
Clypevs Tertivs. Satùfìt rationibus Thomiftarum.
Nttm.1•;. A D rationes, quibus Thomiftæ denegant x A. t ן • adum endtaduum, fic re-
vattones ma•	'
tertam non fpondebis,
“"'."®"	primam dices effe difparitatem, quia
/!•״״״״/־	cum ratione entis non repugnat effe adum,imo
•Aifnmi. perfeólior adus eft perfedius ens, at repugnat rationi entis , quòd ita fit pura potentia, vt non dicat adum entitatiuum, quia adus entitatiuus eft ipfa entitas rei, quæ dici debet adus, quia op-ponitur, & correfpondet alicui potentiæ, feilt, cet potentiæ obiediuæ, nulla vero res refpondet alicui potentiæ, nifi illa res fital1quisadus.fi er-go aliquod ens effet omnimode potentia, & nullo modo adus,effet en5,& non ens,quod im. plicat. Ex quo patet Refponfio ad argumentum, licet enim detur vnum extremum,quod fit totus adus, non tamen fequitur debere dari aliquod ens, quod fit tota potentia■ quia inquam hoc re-pugnat, & cùm dicitur,extrema nihil partici. pant inuicem de extremis eiufdem rationis con. cedo, ficut funt calor, & frigus, feu de extremis categoricis,Deus autemfe habet tranfeenden ta-liter ad quodlibet ens creatum. Quòd fi inter entia creata daretur aliquod ens, quod effet to-tus adus, redé inferretur, ergo inter entia crea-ta debet dari aliquod ens,quod fit tota potentia, at inter entia creata nullum dabile eft, quod fit totus adus, ergo nullum dabitur, quod fit tota potentia, ex quo vides, quòd argumentum alia, tum potius fit in fauorem Scotiftarum, quàm Thomiftarum.
-adficKndS.	tAdfecundam refponde,quòd ex duobus
entibus in adu completis non fiat vnum perle, non fic autem fe habent materia, deforma, aut dic quod ex duobus entibus in adu Phyfico, id eft, quorum vterque habeat adum Phyficum, concedo, materia vero non habet talem adum. Phyficum, fed folùm entitatiuum.
Si dicas, Ariftotelempráw Phyficor. textes. dicere res naturales fieri ex non ente in adu, en-te tamen in potentia, ergo vult Ariftoteles ma. teriam effe non ens in adu, fed ens folùm in po. tentia. Refponde intelligi, quòd res naturales fiant ex non ente in Phyficoadu conftituto,non tamen denegat fieri ex ente habente adum en-
titatìuum.cùmque dicit fieri ex ente in poten-tia, loquitur de potentia lubiediua, quæ fecum compatitur adum entitatiuum.
ex/¿ tertiam dices, Ariftotelern dicentem »־״״«»'*>>>׳,. materiam effe puram potentiam intelligi de pu-ra potentia fubiediua.feu palfiua, quæ potentia! cùm fit realis, non poteft intelligi fine aliqua adualitateentitatiua, quomodo enim poteft in. telligi, quòd aliquid fit vere, ac realiter recepti-uum alterius, nifi in fe aliquid fit? nam dixit commmentator terno de calts com. 29. omnem potentialitatempalfiuarn in aliqua entitatefun. dari, licetergo materia prima dicatur pura po-:lentia, hoc tamen in teli igi tur de fubiediua, feu palfiua, quæ & habet aâum entità tiuum.
ex/¿ quartam dic, diuifionem illam eftè in 'Ai 1״«״*■ adum Phyficum, feu informantem,& in poten.
,dam fubiediuam, quæ potentia fubiediua ex. eludit quidem adum informantem, non tamen entitatiuum,nam præteradum Phyficum,& in-formantem datur ille endtatiuus,
x/¿ quintam reiponde, omne effe eli à forma! -Ad quinta. dupliciter intelligi poteft, primo de ente ipecifi-co־ & completo ; fecundo omne elfe eft à forma, vel intrinfecè dante, ¿fe componente illud, vel fo.
Ium terminante aliquo modo eius dependen. , tiam, & hoc fenfu ipfum efle materiæ poteft dici elfe à forma, quatenus ab ea dependet naturali-ter, ad illámque habet tranfeendentaiem ordì-nem.
Adfextam dic, materiam totam efle poten, Adftxtam. tiam, & totam adum, fed diuerlò refpedu -, to-tam,inquam, effe potentiam fubiediuam, & to. tam adum entitatiuum, potentia autem fubie-diua non opponitur adui entitatiuo incomple. tö, fed potius illum effentialiter includit.
Adfeptimam dic, quòd materia poffit con. Adftpimd fiderariin vniuerfum,vel in particularrfi in vni. uerfum, cùm hæc confideratio fit abftrada, & Metaphyficalis,rede dicetur materiam reuocari ad gradum corporis, cuius eft principium, quòd fi confideretur in particulari, cùm non confida-retur nifi vt contraila, per hanc, vel illam for-mam reite reuocatur ad illam fpeciem, cuius eft pars i vnde ad Maiorem argumenti dices : de atiu completo concedo־ de incompleto nego , mate, ria autem non eft determinata ad illam ipeciem diredé concedo, indiredè nego.
dic, illam comparationem Ari■ •Adatiaud. ftotelis ficintelligendam effe,quòd ficutlignum eft in potentia fubieiliua relpedu artificialium, ita materia prima fit in potentia fubieiliua, cum quo bene ftat, quòd fit adus entitatiuus,lignum quoque refpeiluartificialium redé dicetur adus endtatiuus־ & dum ait Ariftoteles, quòd mate, ria non fie ens quali kocaliquid intelligitur de hoc aliquid completo, & fpecifico.
x/¿»0»<íwconcefsá maiori neganda eft mi. •Ad imm. nor;ham ens,&adus entitatiuus conuertuntur, non tamen ens־ & ailus Phyficus.
Ad decimam dic , illum ailum conuenire materiæ, in quantum ¡pía eft ens, & ille,ailus correfpondet potentiæ obiediuæ, quæ potentia non eft folùm in ordine ad caulàm efficientem, fed in ordine,ad rem, quæ ponenda eft extra cau. fas : fed de hoc in Metaphy fica, vbi didtæ poten, dæ obiediuæ neceíficas adftruitur.
B 4	Ad