1o$ Dii?III.Part.III. an totu difting. à luis part-106
fundamentum, parietes, & tedum, vt funt vni. ta inter fe.
^dntnum. Ad nonum. Refpondeo argumentum effe à fenfu diuifoad coniundum. feu à partibus di-uifisad coniundas; totum enim non eft mate-ria, & forma,prout funt feparatç, fed prout funt coniund®. Adde quod argumentum non eft in forma, totum enim ponitur in maiori, minori,
־< & conci ufione: aut etiam ad maiorem poteft dici־ quod materia & forma n on vnit® fint par-tes totius, at vnit® fint ipfummet totum.
Decisio.
TX Efelutio prima : Totum Phyficum, feuef-d/ithor '4־'‘fenriale, &fubftantiale (de hoc enim folo hic intendunt loqui authores) eft diftindum à
/út'fártHiu fuis partibus, etiam vnitis ante opus intelledûs ; «״־־««־,־à feu(vt rediùs loquamur,) totum non eft fu® »«KT**' partes etiam vnit® ; quod dico propter malam infelligentiam dodorum contrari® opinionis , imo propter multos Scotiftas, qui in eo alluci-nantur, quòd velint entitatem totius effe ali-quam entitatem fuperadditam entitati partium, ita V t fint du® entitates in toto! entitas partium. & entitas totius; nam certe hæc dedrina non eft Scoti, fed h®c eius eft mens, nempe vt partes, dum induunt rationem totius, amittant vete-rem entitatem, & affamant nonam ; ex parti-bus enim vnitis fiunt partes tranfad®, qu® funt
ipfummet totum.
Ex quibus patet, quomodo meliùspropo-neretur ftatuscontrouerfiæfub his terminis, ah totum nihil fit aliud, quàm fu® partes vnit®’ quam fub illis ordinarijs, an totum diftinguatur à fuis partibus vnitis : nam diftindio eft inter ea, qu® funt faiteen in diuetfo ftatu; at partes to-tius tranfad® in tertiam entitatem non retinent precise ftatum vnionis ־ fed aliquid amplius di-eunt, fcilicet ftatü tranfadionis : quare, vt dixi, proponi deberet controuerfia hoc modo : an totum fit qusdam entitas, quam non habeant partes vnit®, antequam in tertiam tranfeant en-titatem ’ & refolutio noftraeft quòd fie, nimi-rum quòd partes vnit® habeant vnam entità-tero, quam mutant, dum induunt rationem to-tius.
Pni-frim¡. Probatur primo : Intima duorum entium penetratio, quorum vnum fe habet per modum adus, & aliud per modum potenti®־ diuerfam conftituit entitatem ab entitate partium non penetratarum, feu non tranfadarum, fed to-tum funt partes tranfad®, & partes quocunque modo fumantur, dummodo non fint tranfad®. non dicuntur penetrat®, nec penetrantes fe in-uicem, etiamfi fint vnit®; quia vnio illa pene-trationem fubftantialem non importat , fed tantummodo vnionem : at aliud eft duo aliqua vniri inter fe. & aliud fefe penetrare ; nam pene, tratiodicit aliquid ampliùs, quàm vnio, ergo totum & partes etiam vnit® funt diuerfa enti-tas ; Confirmaturque, ita fe habent, c®teris pa-ribus, partes non tranfad® ad tranfadas, ficut fe habetaqua ad vinum, in vinum non adhuccon. uerfa, feu tranfada, fed entitas talis aqu® eft di-uerfa ab entitate illius aqu® in vinum conuerf® : aut euidehtiuj pone Exemplum ia duobus li.
quoribus qui primo vniuntur ínter fe, & poftea in tertiam tranfeunt entitatem, nimirum m ter-tiutn liquorem.
Probatur Refolutio, difficiilinìurt) erit faluare, quomodo homo abfolutê diCatuí corporeus, item quomodo dicatur intelligete, nifi detur illa tranfaó'tio partium in tertiam êU-titatem; nam quandoquidem homo non haber quantitatem, nifi ex parte materia, nec intelle-dum. nifi ex parte animas, certe male totus ho-mo diceretur corporeus, &׳ totus intellediuus 1 nifi hoc haberet per traniàdionem partiuah in illam tertiam entitatem , per illam , inquam, tranfadionem cx parte materias, quantitas com-municatur toti homini, & per tranfaéiionem ex parte animae inteilediuum communicatur toti homini : ficut fecundum admittentesfpecies vi-fuales, ideò tota vifio eft vitalis, & tota vifio.. eft vifio V. g. albi, licet non habeat à fpecie fenfibi-li vitalitatem, nec à potentia, qtiodfit vifioalbi; attamen tota vifio eft vitalis, & eft vifio albi; fed vnde 1100־ nifi quia illa adio fcilicet concurfus fpeciei vifuaiis, & concurfus potenti® quali tranfeunt in tertiam entitatem concurfus, & ob id vifio dicitur tota vitalis, & tota vifio albi, ita in allato cafu.
Tertio. Quod eft vnum & identitatem im. Ttrri», portat, ncneft illud, quod eft plura, nec ¡denti-tatemimportat, fed compofitum Phyficum eft veré vnum habétque identitatem, partes vero etiam vnit®funt plura, nec habent identitatem, nam materia etiam vnita form® non identifica-tureum forma; at certe vt vnum aliquod fer-izKwindiuifum conftiruant, debent identifie«« inter fe.
Refpondenc Auerla partes elfe plura par-tialia,& totum vnum totaliter conftitutum ex partibus, & ita non eft vnum fimplex: fed hoc non fatisfacit, nam nifi partes haberentidenti-tatem in illo toto, iamnon effentdeintrinfeco conceptu totius. Deinde quodlibet totum Phy-ficum eft veré vnum ens totale fimplex, alio, quin quodlibet totum Phyficum effet plura en-tia totalia ; vt hoc igitur euitetur, dicendum eft partes vnitasin illam terttam fimplicem Phyfi-cam entitatem tranfire. Deinde fi fufficeret quòd totum Phyficum diceretur tantum vnum totaliter, non veto vnum fimplex,ex duobus to. tis Phyficis V. g. ex boue, & afino,poffet conili, tui vnum totum Phyficè, quod diceretur vnum totum totaliter, non vero fimplex, quod nemo dixerit.
Quarto. Illud, quod eft per fèin predica- ggw<«־ mentofilbftantiæ.dicit aliquid pretermareriam & formam vnitas : fed compofitum Phyficum eft per fe in predicamento fubftantiæ, ergo dicit aliquid prater materiam & formam vnitas, mi. nor patet, maior probatur, quia materia fola nó eft per fe in predicamento, cùm fit pars, nec fi. militerforma,nec vrraquefimul, quia fimuitas ilia, cùm fit vnio, & illa vnio aut nihil fit abfo-lutum, adueniens partibus, vt oftenfum eft,par. titione fopertori,aut quamuis effet aliquid, fele tamen haberet ad partes tantummodo w at quod fe habet vt quo, & quod eft diminue® ma-gisentitatis, non eft incaufa, cur aliquid per fe ponatur in predicamento, ergo, &c, aut illa
E i	Vni®