Pro toto Aduenta
2g	_
^rr : mæ correptionis. 4potent1ff1-Ar״4״«w,	portas duces' qtií~
;:SXtó'Kcdu^iter.v״- b״S hæc deftrtó.o «״״״*־■t״,. a
ceamorisSé inflammationis; voce acri /^,35.	39•	.
“S correptionis. II. trattar de Ser.no 5. exp anateademverba.P־^ prepara,ione ad quam vox incitat: pabylonem una .nteìl.g.t ־affi□-AL viara pmM :quod quàm f.t facili nibusfubd.tam. cu.usonustruxfe.paf-1 ״ ״״ ir W ,ד׳ col Affane ad fol 19. fionibus eiufmodi contraria. Deinde oftendit. ^/.17-^4•	L verba Ifaiæ cenfet dieta effe ad An-
gelo?, vt cordibus fidelium crucisfignú mprimant;&quàmid fortunatum fit.
col I.
p KO JOTO JOKENTK.
II. Exaltationem vocis pfalmodiæ, le-uationemmantis, orationi accommo-dat. 111. Tria illa eadem quæ memo-rat Propheta ל contra tria peccatorum gené ra dicta effe demonftrat. IV־ Hæc omnia quæpræcipit Propheta; portas quafdam effe per quas virtutes intro-
4י P. A d e t M1 ferrnoöes triginta & vn^ de oneribus ab Ila ia præd ictis cap.13 &feq.quorum velutiproæmium
produxi Dom. 1• Aduentus.	,--- ; t !
Sermo n Deducit I. Deum effe otn׳B ducuntur in animam.	40. zfqut
niumנ effeomnium vitam Se fapien- aci 44
uam : à quo fe feparans homo vt iu mentum factuseft: Reduci autem per fidem, fpem & charitatem eruditam. II. Idipfumpræftari per feripturas (a־ crasfecudum cuiufquécaptum. III. Se ideo explanandum fufcepiffe Ifaiam. IIII. Elogiaqtiædam inferir eiufdem Prophetæ V. Cur ha: vifiones ab lfaia onera appellentur ,Séquæfint : duoque diftinguitonera,vnumpræmens,aliud opprimens. VI. quidmyftice fignificet Babylon, ylpdg. Pfzfqueadzz¿
Sermo 2. agit de onere Babylon is, 8t quærit I. quomodo illud dicatur vifum ab lfaia, vbi (extupliceni vifionem di-ílinguit,fenfual£; imaginariam,Phan-
tafticam, fpiritualem, rationalem, in- çveroa lequentia , de militia belli ve«
telle&ualem. Etfolam hanc vltimam Prophetam conftituere docet, jL pag.z$ zfquead 28.
Sermo3. Veniffepleö’itudinem tem-poris, &quid illa fit explicat. Deinde, Aduentum Domini deftrucndæ ciui-tati Babylonicæ inferuire. Denique modumhuius deftruótionis deferibiab lfa ia : vbi examinat : quis loquatur, & quibus. Addit Si edifferit ea verba:
Super montem cali ginofum leuate fignum, ex-altate zocem & de cruce Dom i ni St præ-dicatione Apoftolorü interpretatum: vdpar. 29. zjque ad 34.
Sermo 4. dictumoftendit prçdica-toribuS ab lfaia. Exaltate zocem' / leuate
Sermoó.cófiderat,illud Ifaiæcap. 13.2י Ego mandaui fanttificati x mei ־י : &zocauifor. tesmeos &c. Quod de præconibus noui teftamenti interpretatur: Sé tres fignifi-care praedicatorum ordines» Se tripli-cenaftatum Ecclefiç.Denique ad caffi-tatem, fortitudinem ,& exultationetn in Domino fingulos hortatur. v4p4g,4â zfquead ^ס•
Sermo 7• explanat verba Ifaiæ cap. 1} 4. VoX multitudinis in montibus qua-fi populorum frequentium , ~pox foni tus regunt & gentium congregatarum. Et docet I.Cu-itis A qualis hçc vox fit ILquid per mon־ temSc multitudinem velit, Se per alia ibi expreffa. III. Tum explicat alia ג»	k-u: ״״.
niente de terra procul. Per hæc fignifi-cari Reges & gentes ad debellandam ciuitatem immiffos,non folumprçdi-catores fed etiam iuftosde terralon-ginqua, diffimilitudinis regione coi-\eciospag. ^i.zfquead 55.
Sermo 8. verba Ifaiæeodem cap. ad eos dicta tradit qui vel Euangelii véri-tatem non fufeeperunt vtfalui fierent! velquifufceptam fidei veritatem ope-ribus corrumpebant -, quibus vlula־־ tuga prodicit futurum in die mor-tis. Vbi de'vtilitate memoriæ mortis ¿¡{Terit j poftquam ablatumeft tempus operandi. Ad hæc verba. & 'fummiiate iteli Dominus , & zafa furoris eius zt dif*