Et
Ï VI T D V A S VX0K.ES,
H
A. 83 Commentari) in Lib.I. Regum. 84^-
^imi ideiEvH^Î inSpretatur, à qua fané era-argument.• I. I1mocu.>. I	.י""; A-.״r״ri״arreffi i?ms. punitimi ex unis fon-
refiqua deferibo, aduerte quæfo, quandoqui-dem huic poliremo argumento non refpon-det illud quod ex tertio 1. ad Timoth. ob e-cit ’biffate niti,nequeP0Iygam1ammEccle-fiavfu olim receptam ex iUaEpiftola coargui nolle, cùm apud illos Monogamis legem Epi-fcopi feriberet, qui Romano iure vtentes a
Pofygamia abhorrebant quandiuvxorviueret,
aut certe connubi) iura feruaret. Polyga-miam non repugnare necelTanis ad falutem. vfitata diuortiaeius beneficio euitari : non in-
X■-־•»¿־’•־■•*־״ •״b	׳״׳» ׳»״“ <"
initio ita non fuilTe conflat. Notum eft enim illud, Erunt duo in carne vna, Genel. 1. veil. vigefimo quarto, Math, decimo nono, veri. j.
Luc. decimo fexto, Suamquifque vxorem &pro-prium quaque virum habeat. 1. ad Corinth. 7. verf. 1. Quin fi natura: rationem quaerimus¿
ftanturinaccefli ignis, purismi ex inris fon-tes aut certe illud quod improba item libi-dine incenfus, Porcius Licinius de feipfo pro-didit.
Ciijtodes ouitim, tctieraque propaginis dgnùm,
Quarius ignem ? Ite huc. quaritis ? Ignit, homo efl.
Si digiti attigero, incendam fyluamflmul sm-tieni,
Omne pectet, flamma efl smttia qua ■videa. Imo & illud quod Valeri) æditui elfe fertur, quo nihil melius hominis æftum atque ardo-m exprimere poffi s
Quid faculam prafers ?hileros, qua nil opnt nebis?
Ibimus, hic lucet perore flamma fatis, jfltm non potis efl vis flamma extinguen vient i,
Mt imber (alo candidus pracipitans.
M contra hunc ignem Teneris, ß non Tentu
Xe¿S non perficitur/nTfi ex duobus•.	quopoflit yis alta opprimere.
f! arnorem coiriugalem, folidus inter duostan- Itaque ad temed״ bene nota recurrir & m-Se noteft • nec fie erit indiuidua vit¿ uenta quæ viam abfentis fuppleret, ludo fo-״.r /-	_1...;k״A ״Jk^rprencr- lemniVeneremnlacattantilpert
LL Vi icti	T״״.״	----j~ £----y
lemniVenerem placat tantilper dum alia pere-grinatur. Vtfolet Oceani fluftus poftquam i littore longius abfceflerit, maturius redire : fic illa fugitiua ftatim regreditur. O ccupatum 10-cum nafta, incandefcit, fic vt neque iudex ali-
coniunftio, fivtrique pluribus adhærere per-milium eft. Ad hæc fi confideramus id quod homo per fe poteft, vnus pluribus non ita po-teft fumcere : fi æquitatem, plures mariti vxo-ri permittendi : fi liberorum & familiarum cer-
dtudùemïfi parentibus honorem debitum, c quis, neque arbiter litem componere potue-tollendus erit maritorum,aut vxorum lllenu- nt. Ne ille lpfe quidem, tamc_^	~re
merus : fi confulas Iurifprudentes, eófque Ethnicos, Polygamiam non probarunt. 1. 1. inff. Dehis qui notant. Si Imperatores, iidem vetuerunt, vt hîc 1. 1. infra de inceftis : 1. decima oftaua, infra de adulter. Confiât igi-tur, nec eandem duobus nuptam effe pofle, nec eidem licere, eodem tempore duas vxo-res habere, §. 6. Inftit. de Nupt. 1. (lecima quinta, vt iam dus Iacob vxores, gregéfque concubinarum Salomonis ad Chriftianos non pertinerent. Quid quod vxorem habenti, coii-Consubina! cubinam apud Rom. habere non licuit, 1.1. vxtrtiintil• de Concubinis : Et quod magis mirere, ¡¡¿eabfqui vnicam tantum concubinam, non plures ? Vi-Äifo».’ de Cuiac. ad Nouell. 18. Haftenus Gothofri-dus. Id vero quod ait, hominem fi confide-remus quod per fe poteft, non polle pluribus
fubiiciam.
״. ..r¡ , Mifelli cuiufdam Miniftri prima poft apo-fruticanti¡ ftafiam dufta vxor, nefeio qua !!multate in-Jigami i[c- ter eos coorta, teftudinem planta excufferat: 8aCalui- Eft cmm litigiofa res Venus, quam Sacra-/*'״ menti vincula non cohibent : & reformatae charitatis oblita, femiuftulatum hominem in Vulcani foco reliquerat. Vritur interea infœ-lix, & folita refrigeratione fraftratus, in me-diis flammis crepitat : de quò merito affirma-re poflis, quod de Ætna Pindarum ceciniffe Agellius Noft. decimo feptimo,cap. decimo refert.
Tdf if«u^>»7tu àirXt■ tov 7rvye ¿yrcia-w ,
titano,
tifiaría.
Agellios.
Pindjrus.
cupiebat, præ charitate qua totus flagrabat: fedvelut hifinulus hinc inde à canibuidiftra-ftus, nec totum fevhi dedere, nec dimidia fui parte alteri illarum fatisfacere poterat. Ecce autem, dum poly gynomachia in longum tem-pus producitur,
Omnia nottefeunt tenebris caliginis atra. -, Increfcunt animi,
Simú Ique vno imp etu v traque in thorum infi-Iit,ipfe medius fternitur, vtrique præda futu-rus. 0 trucem atque immanem digamiam ! quid hoc monftri eft ? quàm parum abfuit, quin ab vtraque difeerperetur. Quid igitur tum illi mifero putas animi furile, cùm a dua-bus his furiis impeteretur ’ Polygamiam exe-cratus, citra teli iaftum pene exanimis iacuit. En quo difeordia ciues, & adhuc quifquam
remusquoapei 1c ד——׳!׳״*״׳ן״״״ ,״׳״ס״-"	--- •	!
parem effe, quandoquidem memoris occur- D Poly garnis fauet, quam tandem ad agamiam rit,non tam exemplo probabo, quàm oculis deducere exempla demonftrant ’ Nam dum
vtriquenon potuit, nec alterutra cedere vo-luit, cùm neutri illarum, tum nec libi ipfi fa-tisfecit.
N 0 m ï N vni Mna, & nomen fecunda ?he-nennaßtrimtque Pbenenna fili¡ : Mna autem non erant liberi. ] Annam igitur priorem duxerat eámque habuit fuæ pubertatis vxorem ׳: fed cùm Herilis effet, alteram duxit Phenennam, vt liberos ex ea fufeiperet. Annam tamen re-pudiare noluit, neque illi aliquando moleftus fuit, aut illam velut inutile pondus fami-hæ fuæ neglexit : fed cùm virtutem adama-ret, eam praecipuo femper honore coluit ; erat enim fingulari quadam pietate atque modeftia pudita.