DE DEI PRÆSCIENTIA.	aj
Infra dicendis, & ex dittis in primo, &: fe־ cundo argumento, fequi ex politione ante-cedentium , & prædetcrminatium decreto-rum Dei, nullum prorsùsfuturi! dignú ob-iurgadone, eò quòd talia decreta libertate omnimode adimerent, Scita cx eorum po-firione, etiam Adx peccatumin quo defa-tto omnes fatti fumus malfa Iræ, & contu-mein, euanefeeret; quid aurem iuuatdice-re Scripturam elle vndiq; plenam fimilibus obiurgadonibus; eft ncaliquis, qui id ne-get ? quia ergo hoc verùm eft ,inde dico confióla effe decreta prxdetcrminantia, quibus meritum, & demeritum euacucren-tur.
74	Tertio dicunt per noftrüm argumentum ' improbari efficaciam diuinx gradx , qua
habet ex fe. Sed nego hanc improbari. Er-go dicent, cur negas decreta Dei efficacia? dico negare, quia vt determinatiua effica-citer voluntatis creatx, auferrent libertate; quàm ergo,lubiungent, efficaciam conce-dis gratix diuinx ? Refpondeo non poffe_» id dicere, quoniam prohibitum eft per San-¿tam Sedem. Qtiia tamen hxc prohibitio non fuit fatta, vt catholici adhuc impedii-tur ab impugnandis, & conuincendis hx-reficis, errantibus in materia de Gratia; fcd potitis ad euitandaslites inter Catholicos ip-los, cùm agam contra Ianfenium, qui ideò attribuit ex Anguftino hominibus poli lap-fum neceffitatem ab indifferentia, quia ex Auguftino decretu, & gratia efficax indit-ferendam propellunt omnem à creata volti-tate, ibi, quantum fas erit,oftendam, vtlan-fcniftas conuincam, quæ efficacia ex fe itu» gratia ex Auguftini dottrina colligi valeat, 3d expugnandi neceffitaté, qui confingat,
75	Quarto afferunt argumentum iam fatti! in tantùtn procedere,vt non aliter Deus pol-fit conqueri de peccatoribus prx iuftis, nifi dicatur diferetionem iuftotum ab impiis effe à nobis, & non à Deo, quòd, cùm ad-uerfetur dottrini Apoftolicæ, debcmiisil-Jud foiuere omnes Catholici, vel omnes re-currere ad profunditatem iudiciorum Dei. Sed hic confundunt, non difeernunt ad-uerfarij inter diferetionem iuftotum abim-pijs, & diferetionem impiorum à iuftis; ve-rum , & catholicum eft iuftos ab impijs di-iberni à Deo per fuamgratiofam milericor-diam, qua,ex eadem mafia perditionis, ali-quos, quos voluit,condidit in vafa honoris; mafia tamen hxc,in qua qui remanent va-fa irx, apta luntex fc in perditionem, hoc eft voluntate primi parentis, omnibus po-fleris moraliter communi, non fatta à Deo; hxc inquam, infettionis mafia ratione pro-prix indignitatis difccrnitfeà fegregatione juftorum ,.ft non voluntatç Dei, qiuhomi-
nem condidit rettum, & ad Fui imaginem.» • Qui irem in eadem malfa permanentes ma־• gis, ac magis peccatores fiut ,feipiòs, perle־ ipfos difeernunt à iuftis ;nec id habent ra־ tione Dei volentis materialia peccatomi, à quibus,cii non poffit homo fegregarc mali-tías, confequens effet, vt etiain 1 Deo iiu maiores implanarentur culpas. An ignorat adneríarij, quòd homo ab intrinfeco potes eff in malli, cò quòd poteft ex fe tenderej in delettabilia,non curando de prohibitio־ ne , vcl difformitate ad rationem; non_» ita tamen ex proprijs intrinfecis eff poren$ boni! ;& ideò etiam ab initio conditionis, vt potuerit bonum, indiguit iuftitia origi־ Dali, & Gratia eleuante. Vt ergo homo, a־ naiffa iuftitia originali, l& addictus malta perditionis, ab ea feparctur, opus eft mifc־ rentisDei gratuito -, vt autem alij rationej originalis, vcl etiam propriorum peccato-rum difeernantur à iuftis, fufficit quòd ne־ gatiuè fc habeat Deus ,non impertiendo mi-fericordiam indebitam ; exterum quilibet jpforum,tùm per originale; tùm per attua-lia, tribuente Deo concurfum indifferente, & vires fuffìcientes, fe di icernit, & magis, ac magis à iuftis.	,	־
76 Iuxtacrgo hanc doctrinam, qux cuilibet nota eft, nec quoad hoc prxcilum punttff formalis diferetionis profunditatem \llam continet,euidens etiam fit, quo pacto de־ cretis prædeterminatiuis Dei depulfis in or-dine ad attus' liberos creane volutatis, & ad-miffìs folùm indifferenti bus,tanquam tom-pletiuis potentix eiufdem voluntatis, non tantum iuftiflìmè Deus conqueritur de pec-catoribusomnibusfecundùm fe,& ablolu-tè; verìun etiam fere deomnibus,poft vfum, rationis adijcéhtibus peccata ad peccata-»; aùtfaltcm de pluribus, poteft comparate ad alios conqueri, & obiurgare, ficut fecit cû Coro^aitiSj&Bethfaidhis relaté adTy-rios,& Sidonios; cùm enirnad malti, fuf-ficiathomo ex fe, ficut etiam ad maius, vel minus malum, vel ad opera , nec mala nec bona ,fi dari poffunt in actu practico, poi-funt homines ex fcipfis fieri magis, vel mi-nùs mali, cuitando feilieetmaiùs peccatum ex amore minoris; v. g. odium proximi, ne ab eodem incurrat aliquod malú ; occino־ nem hominis, ne cogaturexulare, vel fol־ uere pecunias; fugere fornicationem ex 3-more extimationis vanx hominú, &c. ali¡ vero econtra, maiori callentes malitia, ad plura labi, & in maiora ruere . His autem pofitis, qùx nemo rationis compos inficia-ri poteft, quis non videt quod maiorrequi-ratur gratia , vt poffint à peccatis retrahi magis habituad, & in pluribus ; quam mi־ nùs habituad ,vcl in minoribus.3 hoc ergo
D