172 LIB. II. C AP. VI. qnæ Conflamini magni liberis tribuitur, eft tamen Con-flamini magni, qui minoribus adverfus tutorum curato-rumve fraudes hoc edidio ad populum Romæ emitlo anno 326. confultum ivit, quod patet ex l.1. C. Theod. de integr. reflitut. Denique in Codice Juftinianeo hinc inde voces ita depravata apparent , ut aut fenfus elici non poflit , aut fi poflet , longe fit ille ab intentione legislatoris alienus . Exemplum eftin/. 2. Cod.de abolit, in qua legitur; fin autem per depectionem vel pecuniis s reo corruptis ad poflul undam abolitionem, res immutata efl. Quid 'hic depectio? Reftituenda lex e,al.\. C- Theod. de abolit. & pro , depectionem, reponendum , deceptionem* quod vidit Jac. Cujacius obfervat. II. 15. Verum neque fui Theodofiano Codici défunt nævi, errorefque , ab ejufdem Codicis conditoribus, ( quos Theodofius junior adjutores ei operi confummando delegerat , odio viros, ut ipfe ait , exploratæ fidei , famo-fæ dodirinæ , jure omnibus veteribus comparandos) ad-mitfi : qui errores five apud rigidos cenfores, five apud æquos etiam notam merentur; in tam exiguo præfertim opere , cui tot tamque præftantes Jurifconfulti incubuere , quibus fui etiam fæpe fæculi confli tut iones integræ \. obverfabantur. Nam fut verbis utar docliffimi Gotho-fredi in Prolegom. ad Cod. Theodof. cap. 2. edit. Li~ pfien. anni 1736. Tom. 1. pag. ccxv. ) Miretur quis , tot omiffas ab iis de jure conftitutiones , qtice tamen alibi oc-currunt ; non de iis nunc dico * qu