3Í7 Dii X.Part.I. de ipfa generatione fubftant. 3 58
tiali fecundum fe ipeZata. Secunda, de corru-ptione fubftantiali. Tertia , an in corruptione fubftantiali fiat refolutio vfque ad materiam pri-mam ?j Quarta, an res corrupta poffit eadem numero reparari? Quinta, fi impoffibilis effet generatio, an impoffibilis quoque foret altera, tio ? Sexta, an alteratio fit motus continuus? Septima, de fubieZo accidentium. Ochua, de ra. refaZione, &condenfatione. Nona, an agens poffit agere in diftans, non agendo per medium? Decimarvi fimile agat in fimile ?
S V M M A
* Dicendorum in hac diiputatio-ne decima.
Vmero primo, Quot modis (ttma-tur generatio ? Num.2. vere datur generat io fubftantialis. Num-s.Pofi funtfolui rationes pro refèlutione al. lata. Num. 4. Materia prima eil
fùbieilum generationis. Num.3. Adducuntur, & foluuntur rationes m contrarium. Num. 6. De ter-mino generationis' Num.7. Diftinguitur generatio ab alteratione. Num. 8. Concluditur, quod genera-tiofiat in inflanti. Num.9 Deconuenientia.Q‘ difi conuenientiagenerationis, & corruptionis. Num.10. An corruptio fit naturalis, vel violenta ? Num. u. An generatio vnius fit corruptio alterius ? Num. 12. Ponuntur ¡0 ■rat iones probantesfieri refolutionë vfy ad materiam primam. Num.13.Soluuntur rationes probantesfieri refilutionem vfque ad materiampri-ma. Num.14-Soluuntur rationes probantes nonfieri refilutionem vfque ad materiam primam. Num.13. Determinat anclor non fierirefiolutionem vfque ad materiam primam, fr probat oftendendo validità-tem argumentorum fecundi Clypei. Num. 16. Con-dudit anclor problemati(, um effe, an res permanens corrupta pofftt naturaliter repat ari, tfi adducit ra. nones pro, & contra, eáfque filuit. Num. 17. Con-eludit auttor rem quamlibet permanentem poffe diuinitus reparari eandem numero. Num.iS. Tenet autlor problematici, an res fucceffiuè corrupta pofi fint diuinitus reparari: affert argumenta pro, er gr contra, eáque filuit. Num. 19. Idem numero tempus nonpotesl reparari. Num. 20. Determinat auftor contra communem opinionem, quodetfiforet impoffibilis generatio, non tamen impoffibilis foret alterano. Num. 21. Tationes pro communi opinio, ne adducuntur, & foluuntur. Num. 22. Concludit auttor alterattonem effe motum continuum, tum in-tenfiue, tum extenfiue Num. 23 Afferuntur quatuor rationes probantes accidentia immediate inharere materia prima. Num. 24. Quatuor rationes,quod accidentia fubiettenturintoto compofito. Num. 23. Soluuntur rationes probantes accidentia inharere materia. Num. 26■ Soluuntur rationes volentes ac. cidentia inharere toti compofito. Num. 27. Ffdn-eit autlor contrarias opiniones ad verum fenfum^. Num. 28. Deciditur in rarefazione non deperdi ve. ter em quantitatem. Num. 29. Concluditur nullam nouam quantitatem acquiri per rarefaclionem-,. Num.30. Adducuntur,& foluuntur rationes incon-trarium. Num. 31. Adducuntur 0Z0 rationes pro. bantes, quod agens agere poffit in dflans,non agendo per medium.Num-32. Oblo rationes probantes agens
naturaliter non pojfe agere in dflans. Num.33. Sol. uuntur rationes probantes agens agere in dflans. Num. 34. Soluuntur rationes negantes agens agere in diflans naturaliter. Num, 33, Fuse explicat ,!fi probat aublor nerum effe,quodagens agat in diflans naturaliter, non agendo per medium. Num.36.P0-teil diuinitus agens agere in dflans. etiam extra fyhœram fù& abbuitatis. Num. 37. Determinat au. flor, quomodo fimile non agat in fintile. Num.38. Omnis aclto eil à proportione maioris inaqualitatis, Num.39» An ailiuitas agentis debeat fuperare re-fiftentiam pafft tn gradu determinato, nel indet er. minato ? problematici defenditur. Num. 40. Da. turreailioin rerum natura. Num.41, Explicatur■ allio antiperflica.
Partitio I.
De i p/à generationeJulfiantiali.
JRium difficultatum examen petit prædiZus titulus. eft, an detur generatio fub-ftantialis ? Secunda,Suppolìto quòd detur, quif nam eius fit terminus, &fubieZum ? Tertia, Au generatio fubftantialis fiat fucceffiuè, vel in in.
fanti?
Supponendum imprimis multifarie nomen generationis fumi apud Ariftotelem : Primo,pta quacumque mutatione, fiue fubftantiali, fiue accidentali : quo paZo albedo dicitur generari, id eft produci in pariete. Secundo, pro fola mu-tatione fubfantiali. 7éwà,pro produzione fo. Ia alicuius viuentis. X2^rzò,pro produzione vi. uentisà viuente. Prima fumptio eftimproprijf. lima, quia vt fic generatio confunditur cum al. teratione. Secunda eft magis communis ; com. prehendit enim omnem acquifitionem formte fubftantialis, & reZè definitur in hunc mo-dum: Generatio eil mutatio à priuatione alicu-ituforma fubftantialis ad eandem formam fubftan-tialem : Ariftoteles vero fic eam definit : gene, ratio eil mutatio d non ente ad ens -, & alibi : gene, ratio eil mutatio totuu in totum nullo remanente fenfibili. Prima tamen definitio magis videtur elfe clara : dicitur quidem mutatio, quia eft tran. finis à non effe ad elfe; tenet tamen mutatio 10-cum generis, quia acquifitio dicitur etiam mu-tatio : cæteræ vero particulæ tenent locum diffe-rentiæ , per eáfque vera mutatio fubftantialis diftinguitur ab alteratione, feti vera generatio diftinguitur abipfa mutatione accidentali.com. prehenditque tàm generationem viuentium, quàm non viuentium.
Prout vero generatio fumiti» pro fola vi-uentiumgeneratione, fed tamen pro qualicun. que,folet definiri proceffto viuentis à quacunque:8z fic conueniet etiam generationi vermis ex putri materia. Verùm proprijffima generatio viuen. tium,& prout comprehendit etiam irrationabi-lia, dicitur generatio proceffto viuentis d viuente coniunilo ficundismfimilitudinem natura.
Vfurpabimus autem hic nomen generatio-nis, prout illud vfurpare folent Philofophi,nem-pe prout conuenit omnibus produZiouibus fubftantialibus, & prout diftinguitur à produ-Zioneformarum accidentalium, feuabip&al-teratione ; & in hoc fenfu dubitatum eft ab ipfii
.	anti-